بررسي و تحليل مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان استان آذربايجان شرقي و الزامات آن در برنامه درسي

پژوهش حاضر با هدف بررسي و تحليل مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان استان آذربايجان شرقي و الزامات آن در برنامه درسي آنان انجام شده است. روش تحقيق توصيفي، از نوع پيمايشي بوده است. جامعه آماري دانش آموزان پسر و دختر ابتدايي و متوسطه تحصيلي است. نمونه آماري اين پژوهش 800 نفر از دانش آموزان استان بوده كه 320 نفر از آنها مربوط به مقطع ابتدايي، 480 نفر مربوط به مقطع متوسطه بوده است كه با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند. ابزار اندازه ‍ گيري در اين پژوهش، پرسشنامه سنجش مهارت هاي اجتماعي براي دانش آموزان و پرسشنامه سنجش مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان متوسطه به كار گرفته شده است. جهت تحليل داده ها از آزمون هايT مستقل، مانوا و تحليل واريانس يكراهه استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه تفاوت بين دانش آموزان دختر و پسر، مدارس دولتي، نمونه دولتي وغير دولتي، مقاطع آموزشي، مناطق برخوردار، نيمه برخوردار وكم برخوردار در مهارت هاي اجتماعي و مولفه هاي آن از نظر آماري معنادار بوده است. مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان بر حسب طبقه اجتماعي، رشته تحصيلي و تحصيلات والدين آنها متفاوت بوده است. همچنين اين تفاوت ها لزوم تجديد نظر در برنامه درسي و تغيير آن به منظور كسب مهارت هاي اجتماعي كه از اهداف برنامه هاي درسي است را ضروري مي نمايد.