تحليل مباني نظري و رويه سياستگذاري براي انتقال اجباري ايلات و عشاير در دوره پهلوي اول برپايه اسناد

Theory and implementation of forced settlement policy nomads in Iran during Reza Shah Pahlavi rule (1921-1941)

هدف:هدف ازاین پژوهش تحلیل بنیادهای فكری وروش سیاستگذاری برای انتقال اجباری ایلات وعشایردردوره پهلوی اول است . روش/رویكردپژوهش:روش این پژوهش توصیف وتحلیل موضوع برپایه اسنادومنابع دست اول وكتابخانه ای می باشد یافته ها ونتایج:دولت شبه مدرن پهلوی درصدددگرگون سازی سنن وروشهای زندگی ایلات وعشایربرامدزیرا سبك زندگی ایلات وعشایرمانندكوچ روی درتعارض با هدف دولت درهمسان سازی ونوسازی وتقویت مبانی وحدت ملی بود.سه نهادسلطنت ،مجلس شورای ملی وهیات وزراازنهادهای تصمیم گیرنده برای جامعه عشایری بودند كه با ارائه لوایح وبخش نامه های دولتی به برنامه ریزی برای انتقال اجباری ایلات وعشایر به نام اسكان پرداختند.اما،این سیاست به نتایج وخیمی برحیات اقتصادی واجتماعی جامعه عشایری انجامید.

Purpose: This article explores the intellectual basis and implementation of forced settlement policy of nomads in Iran during Reza Shah’s rule. Methodology /Approach: analysis is based on primary sources held in the Iranian National Archives as well as library resources. Findings /Conclusion: The pseudo-modern Pahlavi regime developed and implemented a policy of forced settlement in order to assimilate nomads to the civilian life style. The Shah, the parliament, and the administration were closely involved in the process.  The policy, however, had grave economic and social consequences for nomadic life.