نقش مديريت انتظامي در كنترل پديده بد حجابي مورد مطالعه منطقه دو تهران

Role of Disciplinary Management in Controlling the Phenomenon of not Properly Observing Hijab Principles( Case Study: Zone two of Tehran)

زمينه: داشتن پوشش مناسب به ويژه در مجامع عمومي يكي از دغدغه?هاي جامعه اسلامي ايران است. مسيله افزايش بدحجابي در سال?هاي اخير باعث جريحه دار شدن عفت عمومي شده و نيروي انتظامي با طرح?هاي مختلف به مبارزه با اين پديده و كنترل آن ?پرداخته است. هدف: تحقيق حاضر با هدف بررسي تاثير اقدامات ايجابي و سلبي نيروي انتظامي در برخورد با بدحجابي، به مطالعه نظريات علمي مرتبط با بحث حجاب و مديريت انتظامي، سه سوال در زمينه ميزان تاثير مديريت انتظامي ، اقدامات ايجابي و اقدامات سلبي ناجا دركنترل بدحجابي مطرح كرد. روش: اين تحقيق كمي و به روش پيمايشي با ابزار پرسشنامه محقق ساخته انجام شد. جامعه آماري تحقيق 84 نفر از كاركنان پليس امنيت اخلاقي بود كه در رابطه با اجراي طرح?هاي عفاف وحجاب در تهران فعاليت داشتند كه به صورت كل شمار مورد مطالعه قرار گرفت. براي برآورد اعتبار سوالات پرسشنامه از اعتبار محتوايي و مراجعه به داوران و كارشناسان و براي بررسي پايايي از آلفاي كرونباخ استفاده شد كه آلفاي اقدامات ايجابي 83% و اقدامات سلبي 79% شد. نتايج: يافته?هاي تحقيق نشان داد كه از نظر پاسخگويان تاثير اقدامات ايجابي نظير آموزش همگاني، اطلاع رساني ترغيب وتشويق،همكاري در برپايي نمايشگاه?هاي مد ولباس، جلسات توجيهي بااصناف پوشاك واقداماتي مشابه در كنترل پديده بد حجابي در منطقه دو تهران بيشتر از تاثير اقدامات سلبي نظير تذكر لساني، توجيه، اخذ تعهد، دستگيري و معرفي به مرجع قضايي بود، بنابراين پيشنهاد اقدامات ايجابي براي كنترل بد حجابي ارايه شد.