بررسي تاثير برنامه هاي سوم و چهارم توسعه ايران بر وقوع سرقت به عنوان يك كجروي اجتماعي (مورد: استان خراسان رضوي از سال 1379 تا 1389)

Reviewing the Impact of Iran’s Third and Fourth Development Plan on Burglary Rate, as a Social Aberration (Case Study:Khorasan razavi Province 2000 – 2010)

يكي از اهداف برنامه?هاي توسعه رسيدن به وضعيت بهتر و كاهش مسايل اجتماعي است. در ايران بعد از انقلاب چندين برنامه? توسعه اجراشده است. برنامه? اول توسعه، از سال ???? تا ???? در دوران سازندگي، برنامه? دوم توسعه ???? تا ???? در دوران سازندگي، برنامه? سوم توسعه ???? تا ???? در دوران اصلاحات و برنامه? چهارم توسعه ???? تا ???? در دوران اصول?گرايي اجراشده است؛ اما مسايل اجتماعي مخصوصاً كج?روي?هاي اقتصادي همواره رو به رشد بوده است. يكي از مهم?ترين مصاديق حوزه كج?روي?هاي اقتصادي سرقت است كه در طول دو برنامه سوم و چهارم توسعه با رشد 15 درصدي در استان خراسان رضوي مواجه بوده است. با استفاده از تحليل ثانويه اطلاعات موجود در سالنامه آماري استان خراسان رضوي مشخص شد در بين دو برنامه توسعه نرخ سرقت 5 درصد افزايش داشته است. ساير ميانگين?هاي متغيرها در برنامه سوم (سال 1379 تا 1383) و چهارم (1384 تا 1388) توسعه نشان مي?دهد كه ميانگين هندسي متغيرهاي بيكاري، بيكاري جوانان، ضريب جيني، رشد اقتصادي (توليد ناخالص داخلي)، كمك?هاي كميته امداد با رشد منفي و ميانگين هندسي نرخ سرقت، متوسط هزينه و درآمد خانواده، تورم (كشوري)، تورم (استاني)، سرانه توليد ناخالص داخلي، تراكم جمعيت، تملك دارايي?هاي سرمايه?اي استان، شامل امور عمومي، امور اجتماعي و امور اقتصادي افزايش داشته است. بيشترين تاثير بر كاهش نرخ سرقت را پوشش تحصيلي (نسبت دانش آموزان پسر به جمعيت مردان) و بيشترين تاثير افزايشي را نرخ تورم داشته است. به نظر نويسندگان تعادل بخشي به?نظام اقتصادي از ضروريات اجراي برنامه توسعه است و همگرايي در آموزش?وپرورش كارآمد مهم?ترين عاملي است كه مي?تواند سرقت را كنترل كند.