اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيك در كاهش خشم‌هاي انفجاري

The Effectiveness of Dialectical Behavior Therapy in Reducing Expulsive Anger

زمينه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيكي در كاهش خشم‌هاي انفجاري بود. مواد و روش‌ها: اين طرح پژوهشي نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. گروه نمونه32بيمار مبتلا به خشم‌هاي انفجاري مراجعه كننده به مركز آموزشي درماني اميركبير اراك بودند كه به صورت تصادفي به گرو‌ه‌هاي آزمايش (رفتار درماني ديالكتيكي) و گروه كنترل تقسيم شدند. گروه آزمايش در16 جلسه 2 تا 5/2 ساعته به صورت گروهي تحت آموزش مهارت‌هاي رفتار‌درماني ديالكتيكي قرار گرفتند. براي جمع‌آوري داده‌ها، بيماران قبل و بعد از مداخله پرسش‌نامه تكانش‌گري آيزنك را كامل كردند و با توجه به اين كه پيش‌ فرض‌هاي لازم براي انجام تحليل كوارريانس چند متغيره و تحليل واريانس چند متغيره برآورده نشد از تحليل واريانس تك‌ متغيره استفاده شد. يافته‌ها: نتايج آزمون تحليل واريانس نشان داد كه رفتار درماني ديالكتيكي خشم‌هاي انفجاري را به طور معني‌داري كاهش مي‌دهد. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي پژوهش، مي‌توان بيان كرد كه رفتار درماني ديالكتيكي موجب كاهش خشم‌هاي انفجاري در افراد تحت درمان شده و استفاده از اين روش درماني مي‌تواند جز برنامه‌هاي مداخلاتي در سطوح گروه‌هاي هدف مراكز روان درماني قرار گيرد هم‌چنين، اين روش از طريق كاهش خشم‌هاي انفجاري به بهره‌وري زندگي درمان‌جويان كمك مي نمايد.

Background: The purpose of this study was to determine the effectiveness of dialectical behavior therapy in reducinng expulsive anger. Materials and Methods: This is a pre-test and post-test semi-experimental study with control group. The study population included 32 patients with expulsive anger that reffered to Amir Kabir remedial education center based on psychiatrist diagnosis and were randomely divided into case (dialectical behavior therapy) and control group. The case group was educated the dialectical behavior therapy skills for 16 sessions from 2 until 2.5 hours at teamly. To collect data, the patients filled Eysenk expulsive questionnaire before and after intervention. Considering no necessary assumptions were fulfilled to conduct the multivariate analysis of covariance and variance, so, the univariate analysis of variance was used. Results: The results of variance analysis proved that dialectical behavior therapy significantly reduced expulsive angers. Conclusion: With due attention to the results, it can be said that dialectical behavior therapy leads to reducing expulsive angers in treated patients, thus, this method can be included in interventional programs for target groups in psychotherapy centers. Aslo, it helps to improve the life of patients by reducing expulsive angers.