بررسي ميزان تاثير بخيه فشاري در باز شدن زخم لاپاراتومي اورژانس شكم

Effect of Retention Suture on Emergent Abdominal Laparotomy Wound Dehiscence

زمينه و هدف: با وجود پيشرفت در تكنيك هاي جراحي و شيوه‌هاي كنترل خطر در سال‌هاي اخير، باز شدن زخم به دنبال لاپاراتومي شكم هم چنان از شيوع بالايي برخوردار است. هدف از مطالعه حاضر، بررسي ميزان تاثير بخيه فشاري در باز شدن زخم لاپاراتومي اورژانس شكم مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه كار آزمايي باليني تصادفي، تعداد 160 بيمار كانديد لاپاراتومي اورژانس به دليل پريتونيت يا تروما وارد مطالعه شدند. نيمي از بيماران به صورت تصادفي تحت بخيه فشاري و نيمي ديگر نيز تحت بخيه معمولي قرار گرفتند. در پايان، ميزان باز شدن زخم جراحي بيماران و ميزان عوارض بررسي گرديد. يافته‌ها: در گروه بخيه فشاري 3 نفر (7/3 درصد) و در گروه شاهد 11 نفر (7/13 درصد) دچار بازشدگي زخم شدند كه اختلاف معني‌داري بين دو گروه وجود داشت(025/0p=). بر اساس تست آماري رگرسيون لجستيك چند متغيره نيز مشخص گرديد كه باز شدن زخم با وضعيت هموديناميك، نوع تروما و نوع آسيب وارده به اعضا داخل شكمي و جنس مرتبط مي‌باشد. بروز باز شدن زخم، وضعيت هموديناميك اوليه ناپايدار، تروماي نافذ شكمي و آسيب به روده‌ها در جنس مذكر بالاتر بود. نتيجه‌گيري: به طور كلي، به نظر مي‌رسد استفاده پيش‌گيرانه از بخيه فشاري در بيماران داراي فاكتورهاي خطرمتعدد از نظر باز شدن زخم پس از عمل مي‌تواند مفيد باشد.

Background: Despite advances in surgical techniques and risk management practices in recent years, wound dehiscence following abdominal laparotomy has still high prevalence. The purpose of this study is to evaluate the effect of retention sutures on wound dehiscence of emergent abdominal laparotomy. Materials and Methods: In this randomized clinical trial study, 160 patients scheduled for emergency laparotomy for peritonitis or trauma were enrolled. Half of the patients randomly underwent retention suture and the other half underwent routine sutures. Finally, the amount of surgical wound dehiscence and complications were assessed. Results: Three patients (3.7%) in retention group and 11 patients (13.7%) in the control group developed wound dehiscence which there was a significant difference between them (p=0.025). It was determined by multivariate logistic regression that wound dehiscence is correlated with hemodynamic status, type of trauma and injury to the abdominal organs, and sex. The incidence of wound dehiscence, early hemodynamic instability, penetrating abdominal trauma and damage to the intestines were higher in males. Conclusion: In general, it seems that the preventive use of retention sutures in patients with multiple risk factors for postoperative wound dehiscence can be useful.