بررسي هم‌خواني پيش‌بيني كاردرمان‌گران از توانايي دستي آتي مبتلايان به فلج مغزي 4 تا 18 ساله با نتايج مقياس طبقه‌بندي توانايي دستي(MACS)

Studying the Occupational Therapists Prediction Consistency of Future Manual Ability of 4-18 Years Old Cerebral Palsy’s Patients with Manual Ability Classification Sysyem (MACS)

زمينه و هدف: تعيين ميزان توانايي كودكان فلج مغزي توسط سازمان‌هايي هم‌چون بهزيستي، نقش مهمي را در برنامه‌ريزي درمان و ارايه خدمات حمايتي بازي مي‌كند. سيستم طبقه‌بندي توانايي دستي، قسمتي از اين مهم را به انجام مي‌رساند. در استان مازندران، پيش‌بيني توانايي دستي به صورت شهودي و بدون ابزار صورت مي‌گيرد. پژوهش حاضر با هدف بررسي هم‌خواني پيش‌بيني كاردرمان‌گران از عملكرد دستي آتي مبتلايان به فلج مغزي با مقياس MACS انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع مقطعي است و جامعه مورد بررسي آن شامل 12 كاردرمان‌گر شاغل در مراكز توان‌بخشي تحت نظارت اداره بهزيستي استان مازندران مي‌باشد. در ابتدا كاردرمان‌گران توانايي دستي 100 فرد مبتلا به فلج مغزي را براساس پيش‌بيني خود به پنج سطح طبقه‌بندي نمودند. محقق در مرحله بعد، تمامي اين افراد را بر اساس مقياس MACS طبقه‌بندي نمود. در انتها ميزان هم‌خواني پيش‌بيني درمان‌گر و محقق مورد تحليل آماري قرار گرفت. يافته‌ها: ضريب كاپاي وزني مقياس MACS با سطح معني‌داري 001/0 > p در سطح يك 671/0 و در سطح پنج 747/0 بود كه هر دو بيان‌گر ميزان توافق خوبي بودند. اين ضريب در سطح سه و چهار به ترتيب 471/0 و 444/0 بود كه نشان دهنده توافق نسبتاً خوبي بود. ضرب كاپاي وزني در سطح دو نيز برابر با 358/0 و نشان دهنده توافق كم بود. نتيجه گيري: با وجود هم‌خواني بين پيش‌بيني درمان‌گر و محقق، مقياس MACS به عنوان ابزاري مفيد در طبقه‌بندي ميزان توانايي دستي كودكان فلج مغزي و پيش‌بيني نياز يا عدم نياز آنان به وسايل كمكي و تطابقي توسط كاردرمان گران در مراكز توان‌بخشي و ادرارات بهزيستي مورد استفاده قرار مي گيرد.

Background: Determining the level of manual ability of children with cerebral palsy has significant role in scheduling care and providing supportive services by organizations such as the a social welfare office. Manual Ability Classification System (MACS) is responsible for this critical matter. In Mazandaran Province, the prediction of manual ability is intuitive and is done without tools. This study aimed to investigate the consistency between operational therapists prediction of future manual function of children with cerebral palsy and MACS scale. Materials and Methods: This study was designed as a cross sectional trial. The study population consisted of 12 occupational therapists working in Mazandaran’s rehabilitation center under the social welfare office. Firstly, occupational therapists chose 100 children with cerebral palsy and classified their future manual ability into five levels according to their prediction. Then the researcher classified the children based on MACS scale. Finally, the amount of prediction consistency between therapists and researcher was statisticaly analyzed. Results: The weighted kappa coefficients of MACS scale were 0.671 in first level and 0.747 in fifth level that show good agreement in these two levels. This coefficient was 0.417 in third level and 0.444 in forth level that shows fair agreement. The weighted kappa coefficient was 0.358 in second level that indicates slight agreement. Conclusion: With prediction consistency between operational therapists and researcher, MACS is used as a suitable means for classifying the level of manual ability in children with cerebral palsy and predicting their needs to adaptive and auxiliary devices by occupational therapists in rehabilitation centers and social welfare offices.