رابطه تاب‌آوري و منبع كنترل با شادكامي دانشجويان

Relationships of Resilience and Locus of Control with Happi-ness in Students

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه تاب‌آوري و منبع كنترل با شادكامي در دانشجويان بود. اين پژوهش مطالعه‌اي توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر مشتمل بر كليه دانشجويان دانشگاه تبريز در سـال تـحصيـلي 91-1390 بـود كه از اين جـامعـه، براساس جدول كرجسي مورگان و به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي، 200 نفر انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از مقياس تاب‌آوري كونور و ديويدسون، پرسشنامه منبع كنترل دروني و بيروني راتر، و سياهه شادكامي آكسفورد استفاده شد. داده‌ها به كمك روش‌هاي آماريِ همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون همزمان تحليل شدند. نتايج به‌دست آمده نشان‌داد شادكامي با تاب‌آوري و منبع كنترل دروني رابطه مثبت و معنادار، و با منبع كنترل بيروني رابطه منفي و معنادار دارد. همچنين، براساس نتايج تحليل رگرسيون، متغيرهاي تاب‌آوري و منبع كنترل قادرند %28 از واريانس شادكامي را تبيين ‌كنند.

The aim of present study was to investigate the relationships between resilience and locus of control with happiness in students. The population consisted of all male and female students at Tabriz University in 2012-2013 academic year. The research sle consisted of 200 students who were selected through multi-stage cluster method. The instruments used included Connor-Davidson Resilience Scale, Rotter’s External and Internal Locus of Control Scale, and Oxford Happiness Inventory. Data were analyzed through Pearson correlation coefficient and regression method. The results indicated that resilience and internal locus of control have significant positive correlations, and external Locus of control has significant negative correlation with happiness. Also, based on the results, the resilience and locus of control predicted 28% of variance of happiness.