تست براي نشريه افغانستان

به منظور مطالعه برهمكنش نيتروژن و كودهاي زيستي بر عملكرد، روند رشد دانه و كارايي مصرف كود در گندم، آزمايشي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده علوم كشاورزي دانشگاه محقق اردبيلي به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك­هاي كامل تصادفي در سال زراعي 92- 91 اجرا گرديد. فاكتورهاي مورد بررسي شامل تلقيح بذر با كودهاي زيستي در پنج سطح (عدم تلقيح، تلقيح بذر با ازتوباكتر كروكوكوم سويه 5 ، آزوسپريليوم ليپوفروم سويه OF و سودوموناس پوتيدا با سويه هاي 4 و 11) و مقادير كود نيتروژن دار در چهار سطح (صفر،60، 120و 180كيلوگرم در هكتار) از منبع اوره بود. نتايج نشان داد كه بين مقادير نيتروژن، تلقيح بذر با كودهاي زيستي و اثر متقابل مقادير نيتروژن در تلقيح بذر با كودهاي زيستي اختلاف آماري معني­داري در سطح احتمال يك درصد بر عملكرد، اجزاي عملكرد، سرعت و دوره پر شدن دانه وجود دارد. مقايسه ميانگين­ها نشان داد كه بالاترين عملكرد، اجزاي عملكرد، سرعت و طول دوره پر شدن دانه به تلقيح بذر با ازتوباكتر در كاربرد 180 كيلوگرم نيتروژن در هكتار و كمترين آن­ها در عدم تلقيح بذر با كودهاي زيستي و عدم مصرف نيتروژن به دست آمد. بيشترين كارايي مصرف نيتروژن (1/32 كيلوگرم بركيلوگرم) در تلقيح بذر با ازتوباكتر در كاربرد 60 كيلوگرم نيتروژن در هكتار و كمترين آن (5/19 كيلوگرم بر كيلوگرم) در عدم استفاده از كود زيستي در كاربرد 180 كيلوگرم نيتروژن در هكتار حاصل شد. به نظر مي­رسد به منظور افزايش عملكرد و طول دوره پر شدن دانه مي­توان پيشنهاد كرد كه تلقيح بذر با ازتوباكتر در كاربرد 180 كيلوگرم نيتروژن در هكتار به كار برده شود.