گستره معنايي عهد در قرآن

معناشناسي بخشي از دانش زبان شناسي است كه از رهگذر آن مي توان به تحليل معناي واژه ها و جمله هاي يك متن پرداخت و جايگاه دقيق كلمه ها و تركيب هاي آن را با توجه به نظام معنايي كه در آن قرار دارد، به دست آورد. اين پژوهش كه به شيوه توصيفي- تحليلي و به روش كتابخانه اي سامان يافته به بررسي معنا و مقصود عهد در قرآن كريم بر اساس مباني دانش معناشناسي با رويكرد همنشيني پرداخته است. از نتايج اين پژوهش بيان چگونگي تحول معنايي عهد در قرآن است. همچنين بيان اينكه هرگناهي بي وفايي به عهد الهي است و به آيه شصت سوره يس ﴿اَ لَمْ اَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يا بَني آدَمَ اَنْ لا تَعْبُدُوا الشَيْطانَ إِنَهُ لَكُمْ عَدُوٌ مُبينٌ﴾ اي فرزندان آدم، مگر با شما عهد نكرده بودم كه شيطان را مپرستيد؛ زيرا وي دشمن آشكار شماست، باز مي گردد.