اثر بلندمدت كورتيزول خوراكي بر مقاومت به تنش شوري در بچه ماهيان كپور معمولي(Cyprinus carpio Linnaeus, 1758)

Long time effect of oral cortisol on resistant to salinity changes in Common Carp (Cyprinus carpio Linnaeus, 1758) fingerling

كورتيزول كورتيكواستروئيدي است كه مهم ترين اثر آن تنظيم اسمزي در ماهيان دريازي است. هدف اين مطالعه بررسي اثر كورتيزول خوراكي بر مقاومت به تنش شوري در بچه ماهيان كپور معمولي Cyprinus carpio است. براي اين منظور، كپور معمولي (0.12±1.36 گرم) به مدت 8 هفته با غذاي تجاري حاوي صفر (شاهد)، 50 (1)، 100 (2) و 200 (3) ميلي گرم بر كيلوگرم غذاي هيدروكورتيزون تغذيه شدند (3 تيمار و يك گروه شاهد و 3 تكرار). سپس مقاومت در برابر تنش شوري، طي 7 روز مقابله با شوري ppt 12، با اندازه گيري تغييرات هماتوكريت و پارامترهاي بيوشيميايي خون (گلوكز، كلسيم و پروتئين كل) بررسي شد. نتايج نشان داد ميزان بازماندگي بين تيمارها پس از 7 روز مقابله با شوري، اختلاف معني داري نداشت (0.05p) و پس از تنش، در تمام تيمارها افزايش معني داري داشت (0.05>p) و بيشترين مقدار در تيمار 2 و 3 مشاهده شد (0.05>p). بيشترين ميزان هماتوكريت پس از تنش در گروه شاهد مشاهده شد (2.08±61.67) (0.05>p). ميزان يون كلسيم پس از تنش در تمامي تيمارها جز گروه شاهد افزايش  معني داري داشت (0.05>p) كه بيشترين مقدار در تيمار 3 مشاهده شد (0.13±11.17). پروتئين كل، در ماهيان تيمار شده با كورتيزول به طور معني داري كمتر از گروه شاهد بود (0.05>p). نتايج نشان داد كه كورتيزول خوراكي مي تواند مقاومت بچه ماهي كپور معمولي را به تنش شوري افزايش دهد.

Cortisol is a corticosteroid hormon which has important effects on osmoregulation in marine fish. In this study the effect of oral cortisol on resistance (salinity stress in 12ppt during 7 days) in common carp (cyprinus carpio) fry was investigated. For this purpose, common carp (1.36±0.12 gr) was distributed in 3 treatments and 1 control group in 3 replicates and fed with commercial food containing 0 (control), 50, 100 and 200 mg kg-1 food hydrocortisone during 8 weeks. At the end of the trial, hematocrit, biochemical blood parameters (glucose, calcium and total protein) and resistance of fish were determined. The results showed no significance in survival rates between treatments (p>0.05). Glucose levels in the control treatment was significantly lower than other treatments at the end of the trail by serological investigation (p<0.05). Fish were let in salinity stress and after 7 days all treatments showed a significant increase in the value of glucose (p<0.05). The highest value of glucose was observed in fish on fed 100 and 200mg hydrocortisone per kg-1 food )73.04±1.40) (p<0.05) and the highest level of haematocrit was observed after stress in the control group (61.67±2.08) (p<0.05). Calcium Ionic factor showed a significant increase in all treatments except for the control treatment (11.17±0.31) (p<0.05) and the highest value was observed in fish fed 200 mg hydrocortisone per kg-1. Total protein in fish treat-cortisol was significantly lower than the control group (p<0.05). The results of this study showed that oral administration of cortisol can improve the salinity resistance in the common carp fry.