معرفي راهبردهايي براي ارتقاي اثربخشي و كارآمدي بسيج دانشجويي

اين پژوهش باهدف تدوين راهبردهايي براي ارتقاي كارآمدي و اثربخشي بسيج دانشجويي انجام‌ شده است. مطالعه اسناد بالادستي، بررسي تحقيقات پيشين و مقايسه تطبيقي سازمان‌هاي مشابه در داخل و خارج از كشور و استفاده از نظرات كارشناسي بر اساس روش توصيفي و پيمايشي از جمله گام‌هاي اجراي اين پژوهش است. استخراج عوامل و متغيرهاي محيطي و تجزيه‌وتحليل آنها با استفاده از الگوي ديويد (SWOT) انجام شده است. سپس متناسب با تحليل وضع موجود، جهت‌گيري راهبردي تعيين گرديد. بر اساس اين جهت‌گيري، ابتدا تعداد 21 راهبرد احصا شد. در ادامه پس از تلفيق و اولويت‌گذاري آنها بر اساس خبرگي، كارشناسي و روش ماتريس كمي برنامه‌ريزي راهبردي (QSPM)، تعداد ده راهبرد اولويت‌دار تعيين و تدوين شده است. جامعه آماري تحقيق حاضر را يكصد نفر از صاحب‌نظران تشكيل مي‌دهند. نتايج نشان مي‌دهد كه جهت‌گيري راهبردي وضع موجود بسيج دانشجويي در تحليل محيطي، نشان‌دهنده غلبه برخي نقاط ضعف داخلي بر نقاط قوت بوده و در محيط بيروني، بهره‌گيري از فرصت‌ها در مقابله با تهديدهاي بيروني برتري دارد. به‌منظور انتقال جهت‌گيري راهبردي از جايگاه وضع موجود به وضع مطلوب (استفاده از نقاط قوت داخلي و فرصت‌هاي بيروني)، راهبردهاي موثر تدوين و ارايه شده‌اند.