بررسي تأثير بازانديشي در آموزش باليني دانشجويان پرستاري دانشگاه آزاد اسلامي واحد تنكابن در سال 92

EFFECTIVENESS OF REFLECTION IN CLINICAL EDUCATION BASED ON NURSING STUDENTS ,PERSPECTIVE IN ISLAMIC AZAD UNIVERSITY-TONEKABON IN 2013.

پيش زمينه و هدف: باز انديشي از شيوه هاي بنيادي آموزش است كه در ارتقاء سطح آگاهي و مهارت در موقعيت هاي باليني مؤثر شناخته شده است. شواهد حاكي از آن است كه يادگيري مستلزم بكارگيري روش هايي است كه فرد را ملزم به فعاليت نمايد و مشاركت فراگير در فرايند آموزش از راهبردهاي يادگيري فعال است. هدف از انجام اين پژوهش تأثير باز انديشي در حيطه فردي، زماني، مكاني و سازماني آموزش باليني دانشجويان پرستاري دانشگاه آزاد واحد تنكابن بود. بازانديشي از شيوه هاي آموزش فعال محسوب شده و با فعاليت فرد جهت ارتقاء توانمندي و شايستگي حرفه اي همراه است. اين روش منجر به ارتقاء توانمندي و شايستگي حرفه اي مي شود. مواد و روش كار: مطالعه حاضر از نوع نيمه تجربي يك گروهي پس آزمون بود. جامعه مورد مطالعه، 47 نفر از دانشجويان پرستاري سال آخر به روش سرشماري بودند. از دانشجويان خواسته شد كه بر عملكردخود در بخش هاي باليني به مدت چهار هفته بازانديشي كنند. به دانشجويان براي بازانديشي راهنمايي شد و از آنان خواسته شد باز انديشي در مراقبت باليني را در ژورنال هاي شخصي بنويسند. داده ها توسط پرسشنامه پژوهشگر ساخته جمع آوري شده و با استفاده از ويرايش شانزدهم نرم افزار spss مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت يافته ها: اكثريت دانشجويان (2/70%) معتقد بودند كه بازانديشي در افزايش حس توانمندي و اعتماد به نفس آن ها مؤثر بوده است. در بررسي نظرات دانشجويان بين بعد زمان و معدل و همچنين بين ابعاد شخصي و سازماني و علاقه مندي به پرستاري به ترتيب ارتباط آماري معناداري وجود داشت (0.05>p ) و بيشترين امتياز مربوط به حيطه فردي بود (2.3 plusmn 14.8) بحث و نتيجه گيري: باز انديشي تفكر دانشجويان پرستاري را قوي نموده و باعث بهبودي توانمندي و اعتماد به نفس مي گردد لذا استفاده از اين روش در آموزش باليني دانشجويان رشته پرستاري توصيه مي شود.

Effectiveness of reflection in clinical Education Based on Nursing students ,perspective in Islamic azad universityTonekabon in 2013. Sedaghati M [1] * ,Ezadi A [2] Received: 17 Feb , 2014 Accepted: 22 Apr , 2014 Abstract Background aims: Reflection is a basic method in education that affected on the promotion of knowledge and skill in clinical status. It was shown that learning needs using methods which lead to studentrsquo s personal active participation in learning process. Reflection is one of the active education methods. This methods lead to the promotion of the ability and professional competence. Materials Methods: This is a quasiexperimental study with one group, posttest design. The sle consisted of 47 nursing student recruited by census. In this study, the students were asked to reflect on their performance in clinical setting for four consecutive weeks. A guideline for reflective thinking was given to the students, and they were asked to write their reflections about clinical care in personal journals. The data were collected by a selfconstructed questionnaire, and they were analyzed by using spss (v16). Results: Most of the students (70/2%) believed that reflection has influenced their sense of ability and selfesteem. There was significant relationship between the studentrsquo s perspectives in time domain and academic achievement (p<001). There was also significant relationship between personal, organizational domains and interest in nursing respectively (p<0/02,p<004). Personal domain of reflection was the most prominent subscale from the students, perspective (14/8plusmn 2/3). Conclusion : Reflection empowers nursing studentrsquo s thinking, and it improves their ability and selfesteem. Employing this method in nursing clinical education is recommended.