بررسي نقش تعديل‌كننده خودكارآمدي در رابطه بين استرس شغلي با رفتار شهروندي سازماني و رضايت شغلي اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه علوم پزشكي اروميه

THE MODERATING ROLE OF SELF- EFFICACY IN RELATIONSHIP BETWEEN OCCUPATIONAL STRESS WITH ORGANIZATIONAL CITIZENSHIP BEHAVIOR AND JOB SATISFACTION AMONG FACULTY MEMBERS OF URMIA UNIVERSITY OF MEDICAL SCIENCES

پيش زمينه و هدف: يكي از مهم ترين منابع دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالي نيروي انساني آن است و عوامل تشكيل دهنده اين نيرو، افرادي هستند با نيازهاي بي شمار كه در صورت رفع نيازهايشان و داشتن انگيزه كافي، استعداد و مهارت خود را در خدمت دانشگاه به كار خواهند گرفت؛ مانند هر سازماني موفقيت و پيشرفت دانشگاه نيز به نيروي انساني آن بستگي دارد. هدف پژوهش حاضر بررسي نقش تعديل كننده خودكارآمدي در رابطه بين استرس شغلي با رفتار شهروندي سازماني و رضايت شغلي اعضاي هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي اروميه مي باشد. مواد و روش كار: جامعه آماري اين پژوهش كليه اعضاي هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي استان آذربايجان غربي مي باشد كه از ميان آن ها 149 با روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي مي باشد. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه هاي خود كارآمدي ماسلي و همكاران (2008)، رفتار شهروندي سازماني هوي و پالو (2004)، رضايت شغلي برايفيلد (1951) و استرس شغلي هاوس و ريزو (1972) استفاده شده است. ضريب پايايي پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفاي كرونباخ به ترتيب 0.73، 0.74 ،0.75 و0.76 به دست آمد. براي تجزيه وتحليل داده ها در اين پژوهش از فن هاي آمار توصيفي مانند ميانگين، انحراف استاندارد و آمار استنباطي مانند ضريب همبستگي، آزمون T ، F ، آزمون نا پارامتري كولموگروف اسميرنف و تحليل واريانس چندگانه استفاده شده است. يافته ها: نتايج و يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد كه رابطه بين استرس شغلي با خود كارآمدي، رفتار شهروندي سازماني و رضايت شغلي منفي و معني دار و رابطه بين خودكارآمدي شغلي با رفتار شهروندي و رضايت شغلي مثبت و معني دار مي باشد. همچنين متغير خودكارآمدي شغلي در رابطه بين استرس و رفتار شهروندي، رضايت شغلي نقش تعديل كنندگي دارد. بحث و نتيجه گيري: با استفاده از يافته هاي پژوهشي نتيجه مي گيريم مسئولين محترم دانشگاهي، بايد برنامه هاي مدوني براي ارزيابي هاي مداوم از وضعيت استرس شغلي، رفتار شهروندي سازماني و رضايت شغلي و عوامل مؤثر بر آن در اعضاي هيئت علمي دانشگاه ها به عمل آورند.

Received: 13Feb , 201 4 Accepted: 22 Apr , 201 4 Abstract Background Aims : The aim of the present study was to examine the moderating role of self efficacy in relationship between occupational stress with Organizational Citizenship Behavior and Job satisfaction among faculty members of Urmia University of Medical Sciences. Materials Methods : The statistical population of the study includes faculty members of Urmia University of Medical Sciences. The sle of the study consists of 149 selected through random sling. The methodology used in this study is descriptive of correlation type. The date were collected through questionnaire consists of self efficacy ( M allse, 2008), Hoy and Palao Organizational Citizenship Behavior(2004), Brayfield Job satisfaction(1951), Havs Rezoo occupational stress (1972) questionnaire. The coefficient of reliability is in order: ./73, ./74, ./75, ./76. To analyze the dat a , the study uses some techniques such as decretive statistics, average, standard deviation, and some inferential statistics such as coefficient of correlation and T , F test , and analysis of variance. Results: The results of the study indicates that there is significant and negative relationship between occupational stress with self efficacy, Organizational Citizenship Behavior and Job satisfaction . T here is significant relationship between self efficacy with Organizational Citizenship Behavior and Job satisfaction. Meanwhile, self efficacy in relationship between occupational stress, Organizational Citizenship Behavior and Job satisfaction have moderating role. Conclusion: The research shows that the university officials should plan for ongoing evaluation of occupational stress , job satisfaction and organizational factors among faculty members of the university.