طراحي برنامه آموزش آگاهي از واج و بررسي تاثير آن بر بهبود مهارت ‌هاي آگاهي از واج در كودكان داراي سندرم داون

Designing of Training Program of Awareness from Phoneme and Study of its Impact on Skills Improvement of Awareness from Phoneme AmongChildren with Down Syndrome

مقدمه: مطالعات نشان داده اند كه كودكان داراي سندرم داون با وجود مشكل در مهارت هاي آگاهي از واج شناختي مي توانند اين مهارتهارا رشد دهند. هدف از پژوهش حاضر طراحي برنامه آموزش آگاهي از واج و بررسي تاثير آن روي بهبود مهارتهاي آگاهي از واج كودكاندارايسندرم داون است. مواد و روش ها: در اين مطالعه تك موردي كه از نوع A-B-A بود، 8 دانش آموز از بين دانش آموزان داراي سندرم داون مقطع ابتدايي به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. بعد از طراحي برنامه آموزشي آگاهي از واج و استفاده از پرسش نامه اطلاعات فردي، آزمون آدمك هوش گوديناف و آزمون آگاهي واج شناختي، 36 جلسه 30 دقيقه اي براي هر آزمودني برگزار شد كه با رسيدن به معيار 80 درصد پاسخ صحيح در آيتم هاي تعميمي مداخله پايان مي يافت. يافته هاي پژوهش از طريق روش تحليل چشمي و تعيين اندازه اثر تحليل گرديده است. يافته هاي پژوهش: يافته ها نشان داد كه اندازه اثر مداخله در افزايش مهارت هاي آگاهي از واج در هر شش آزمودني زياد بوده است. هم چنين طبق تحليل چشمي عملكرد آزمودني ها بعد از مداخله افزايش يافت. اين بهبود در مهارت تركيب واجي سريع تر و در مهارت تقطيع واجي كندتر از ساير مهارت ها صورت گرفت. كمترين اندازه اثر در مهارت تقطيع واجي و بيشترين اندازه اثر در مهارت تركيب واجي مشاهده شد. بحث و نتيجه گيري: برنامه طراحي شده بر مهارت آگاهي از واج در دانش آموزان داراي سندرم داون تاثير مثبت دارد و موجب افزايش اين مهارت در آن ها مي شود.

Introduction: Studies have shown despite the difficulty inphonological awareness skills among those children with Down syndrome they can grow these skills. The aim of this study was to design of training program of awareness from phoneme and study of its impact on skills improvement of awareness from phoneme among children with Down syndrome. Materials methods: In this single case study with ABA examine, eight students were selected among student with down syndrom in the first grade by available nonprobability sling. After designing of training program of awareness from phoneme and use of personal information questionnaire, Goodenough drawaman IQ test and phonological awareness test, 36 sessions of 30 minutes was held for each subject that intervention was ended when it reach the criterion of 80% of correct answer in the generalize items. Data were analyzed by visual analysis method and determine of effect size. Findings: Finding showed that effect size of intervention was high in increasing of awareness from phoneme skills in all six subjects. Also according to visual analysis, subjects operation increased after intervention. This improvement was faster in phoneme blending skill and in phoneme isolation skill was slower than other skills. Minimum effect size was observed in phoneme isolation skill and maximum effect size in phoneme blending skill. Discussion Conclusion: Designed program have a positive effect on phonemic awareness skills in student with Down syndrome and this program will enhance their skills.