پديد آورندگان :
غريبشي، سارا نويسنده دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي,گروه فيزيولوژي ورزشي,دانشگاه رازي كرمانشاه,كرمانشاه,ايران Gharibshi, SARA , تاديبي، وحيد نويسنده دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي,گروه فيزيولوژي ورزشي,دانشگاه رازي كرمانشاه,كرمانشاه,ايران Tadibi, Vahid , نيك سرشت، سكينه نويسنده دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي,گروه فيزيولوژي ورزشي,دانشگاه كردستان,ايران nikseresht, sakineh , بهپور، ناصر 1344 نويسنده دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي,گروه فيزيولوژي ورزشي,دانشگاه رازي كرمانشاه,كرمانشاه,ايران , , شيخ الاسلامي وطني، داريوش نويسنده دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي,گروه فيزيولوژي ورزشي,دانشگاه كردستان,ايران sheykholeslami vatani, darioush , حسيني بيدختي، احسان نويسنده دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي,گروه فيزيولوژي ورزشي,دانشگاه رازي كرمانشاه,كرمانشاه,ايران Hoseinibidokhti, Ehsan
كليدواژه :
Adiponectin , intermittent hypoxia , , آديپونكتين , بيماران ديابتي , هايپوكسي تناوبي , Diabetic Patients
چكيده فارسي :
مقدمه: آديپونكتين هورموني است كه نقش مهمي در مقابله با مقاومت به انسولين ناشي از رژيم غذايي ايفا مي كند. هم چنين افراد با وزن بالاتر سطح آديپونكتين پايين تري دارند و بيشتر مستعد ابتلاء به ديابت نوع دو هستند. مطالعات نشان داده اند كه قرار گرفتن در ارتفاع و محيط هيپوكسي باعث كاهش وزن مي شود. هدف از اين پژوهش بررسي اثر هيپوكسي تناوبي بر ميزان آديپونكتين و شاخص توده بدني در افراد چاق مبتلا به ديابت نوع دو بود. مواد و روش ها: 10 آزمودني چاق و مبتلا به ديابت نوع دو، با ميانگين شاخص توده بدن 2/47± 32/02 ، و دامنه سني 50 تا 70 سال، داوطلب شركت در پژوهش بودند. مداخله شامل 14 جلسه هيپوكسي تناوبي در 14 روز مداوم و در هر روز يك ساعت بود. آديپونكتين پلاسما در 3 نوبت(پيش آزمون، روز هفتم، و پس آزمون)، در حالي كه BMI در 2 نوبت(پيش و پس آزمون) اندازه گيري شدند.
يافته هاي پژوهش: آديپونكتين پلاسما 6 روز پس از اعمال هيپوكسي تناوبي(روز 7) يك كاهش 2/1 درصدي غير معنادار را نشان داد(t9=1.060 P=0.317). هم چنين در روز پانزدهم هيپوكسي يعني پس از 14 روز مداخله هيپوكسي تناوبي سطح آديپونكتين پلاسما يك كاهش 5 درصدي نسبت به پيش آزمون داشت كه اين كاهش نيز معنادار نبود(t9=0.578 P=0.577). نتايج تحقيق حاضر هم چنين نشان داد قرارگيري در معرض هيپوكسي تناوبي كوتاه مدت(7 روز) و ميان مدت(14 روز) تاثيري بر شاخص توده بدن ندارد(P>0.05).
بحث و نتيجه گيري: يافته هاي تحقيق حاضر بيانگر آن است كه انجام 6 و 14 جلسه 1 ساعتي هيپوكسي تناوبي در روزهاي متوالي باعث تغيير معنادار در آديپونكتين پلاسما و شاخص توده بدني در افراد چاق مبتلا به ديابت نوع دو نمي شود.
چكيده لاتين :
Introduction: Adiponectin is a hormone that plays an important role in dietinduced insulin resistance. People with higher weight have a lower adiponectin levels and are more susceptible to type II diabetes. Studies have shown that exposure to altitude and hypoxic environment causes weight loss. The aim of this study was to investigate the effect of intermittent hypoxia on adiponectin level and BMI in obese people with type II diabetes.
Materials and methods: Ten obese subjects with type II diabetes participate in the study with mean BMI of 32.02 plusmn 2.47 and age range of 5070 years old. The intervention consisted of 14 sessions of intermittent hypoxia, one hour per day for 14 consecutive days. Plasma adiponectin and BMI were measured three times (pretest, day 7, and posttest) and two times (pre and posttests).
Findings: Plasma adiponectin showed a nonsignificant 2.1% reduction, 6 days after intermittent hypoxia intervention (day 7) (t9= 1.06 p=0.317). Also, in fifteenth day or after 14 days of intermittent hypoxia intervention, plasma adiponectin levels had a 5% nonsignificant reduction compared to the pretest (t9= 0.578 p=0.577). The results of present study also showed that shortterm (7 days) and medium term (14 days) exposure to intermittent hypoxia had no effect on BMI (p> 0.05).
Discussion Conclusion: Findings of present study indicate that performing 6 and 14 onehour sessions of intermittent hypoxia in consecutive days cause no significant effect in plasma adiponectin and BMI of obese people with type II diabetes.
