پهنه بندي فضايي جهت مكان يابي پايگاه اسكان موقت با رويكرد ارزيابي چند عامله در محيط GIS (مطالعه موردي: بخش مركزي شهرستان فاروج)

هدف: با توجه به اين كه ايران از كشورهاي بلا خيز دنيا است، لازم است مديريت روستايي قدرت بالايي در مواجهه با حوادث ناگوار طبيعي داشته باشد. براي اين منظور، در سال هاي اخير احداث پايگاه هاي پشتيباني مديريت بحران در دستور كار سازمان پيشگيري و مديريت بحران در شهرها و روستاها قرار گرفته است. يكي از موارد قابل توجه قبل از احداث اين پايگاه ها، مطالعه، بررسي و انتخاب مكان مناسب براي استقرار اين نوع كاربري است. اين پژوهش با هدف مكان يابي بهينه پايگاه هاي اسكان موقت در مديريت بحران، در سطح روستاهاي بخش مركزي شهرستان فاروج تهيه شده است. روش: بر اين اساس، در چارچوب روش تحقيق توصيفي- تحليلي، پس از گردآوري و آماده سازي لايه ها، نقشه هاي فاكتور فازي تهيه شد و سپس، وزن دهي معيارها و شاخص هاي مورد مطالعه با استفاده از فرآيند تحليل سلسله مراتبي در نرم افزار Expertchoice انجام گرفت. در مرحله بعدي، لايه هاي اطلاعاتي (محيطي و كالبدي) در محيط نرم افزار ArcGIS، بر مبناي مدل هاي هم پوشاني شاخص و وزن فازي با يك ديگر تلفيق و در نهايت، از تركيب نتايج، نقشه نهايي مكان بهينه پايگاه اسكان موقت توليد شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه 4 درصد روستاهاي بخش مركزي فاروج در شرايط كاملاً مناسب و 56 درصد در از شرايط مناسب براي مكان يابي پايگاه هاي اسكان موقت برخوردارند و در مقابل، 40 درصد روستاها از شرايط نامناسب براي اين منظور برخوردار هستند. محدوديت ها: نبود اطلاعات كافي در سطح روستاها، عدم دسترسي آسان به اطلاعات موجود در سازمان ها، عدم همكاري به موقع كارشناسان در تكميل پرسش نامه ضريب ارجحيت شاخص هاي مكان يابي. اصالت و ارزش ها: برنامه ريزي پيش از وقوع بحران از مسائل مهم پيش روي مديران روستايي، به ويژه حوزه مديريت بحران است. اين پژوهش با استفاده از تكنيك هاي نوين در اين راه گام برداشته است.