مكالمات خيالي: وجه انتقادي نو در گفتمان مطبوعاتيِ دوره مشروطه

Soliloquies: The Façade of New Criticism in the Press Discourses of Constitution Era

هدف پژوهش حاضر، بررسي مكالمات خيالي مندرج در مطبوعات دوره مشروطه است. توجه ويژه به گفتمان مطبوعاتي اين دوره به دليل اوج كاربرد اين وجه انتقادي نو مي باشد. تاكيد بر مطبوعات نيز به دليل نقش آنها به عنوان مهم ترين منبع اطلاع‌رساني در زمانه مدنظر است. در اين ميان پرسش اصلي اين است كه آيا مي توان اين مكالمات خيالي را از نظر موضوعي داراي رويكردي مشابه دانست؟ اين مقاله كه به روش توصيفي ـ تبييني و با برشماري كامل شمارگان باقي مانده از 82 روزنامه گردآوري شده به اين نتيجه رسيده ‌است كه استفاده از ساختار مكالمات خيالي در پي آشنايي با متون غربي انجام پذيرفته و پس از ظهور در آثار روشنفكران دوره ناصري، به ترتيب در مطبوعات فارسي زبان برون مرزي و داخلي انعكاس يافته‌است. در اين مكالمات، اوضاع ايران با فرانسه و ژاپن مقاسيه شده‌ است. اين مكالمه‌ها از نظر موضوعي داراي نگرش انتقادي نسبت به دولت قاجار و مخالفان نظام مشروطه است.

Reviewing the dialogues in the press of Constitutional Era, especially its usage climax as a façade of new criticism, is our basic goal in this study. Emphasizing the press, as a principal tool of informing /reporting of the time, is due to their critical role. The main query, here, is that, can we thematically put these discourses into analogous approaches? Applying a descriptive-analytic method and studying the remanent volumes of 82 gathered newspapers of the time; we came to the conclusion that using this kind of discourses is the result of familiarization with western texts, and after the appearance the Naseri works of intellectualism was reflected in the other Persian newspapers, both out and inside this country, respectively .In these dialogues, Iran affairs were compared with those of France and Japan. Thematically, these dialogues were of critical attitudes toward Qajar Dystiny and the opponents of the Constitutional System.