بررسي ويژگي هاي حافظه بلندمدت و شكست ساختاري در بازده شاخص قيمت بورس اوراق بهادار تهران (TEPIX)

در اين مطالعه ويژگي هاي حافظه بلندمدت همراه با شكست هاي ساختاري بازده شاخص قيمت بورس اوراق بهادار تهران مورد مطالعه قرارگرفته است. براي اين منظور نخست با استفاده از روش هاي نيمه پارامتريك و ناپارامتريك ويژگي هاي حافظه بلند مدت سري زماني مورد مطالعه در سه بازه زماني منتهي به مهرماه 1392 بررسي شده است. نتايج حاصل از اين آزمون ها حافظه بلندمدت بودن بازده بورس را براي هر سه بازه زماني تاييد مي كنند. با اين حال، نتايج مطالعات اخير نشان مي دهند كه شواهد حافظه بلندمدت به دست آمده از آزمون هاي نامبرده مي تواند بهعلت شكست هاي ساختاري موجود در سري زماني باشد نه بهسبب وجود وابستگي هاي بلندمدت در آن. بنابراين همراه بامطالعه حافظه بلندمدت از آزمون شيموتسو (2006) براي بررسي صحت پارامتر حافظه بلندمدت در مقابل شكست ساختاري استفاده كرده ايم. نتايج به دست آمده از اين آزمونشواهد قوي از (d)I نبودن فرآيند توليد دادهها ارائه مي دهد. اين نتيجه توسط آزمون اسميت (2005) نيز مورد تائيد قرار مي گيرد. نتايج اين آزمون نشان مي دهد كه برخلاف مطالعات پيشين ويژگي حافظه بلندمدت بازده شاخص قيمت بورس، حساسيت بسياري به دوره هاي زماني مورد مطالعه دارد و بايد در استنباط ويژگي هاي حافظه بلندمدت هنگام وجود شكست ساختاري يا تغيير رژيم در سري يادشده دقت كرد. علاوه بر اين موارد، احتمالاً تغيير تعاريف و محاسبات شاخص هاي بورس در طول زمان سبب شكست ساختاري يا انتقال سطح در اين شاخص ها و سري هاي زماني مرتبط با آنها خواهد شد كه بايد اين تغييرات در تمامي مطالعات شامل سري هاي زماني مورد اشاره (اعم از شاخص، بازده و نوسانات) مدنظر قرار گيرد، زيرا عدم لحاظ آنها سبب بروز خطا در نتايج نهايي خواهد شد. به عنوان نمونه، نتيجه حاصل از آزمون حافظه بلندمدت بازده تعديل شده نسبت به تغيير تعريف شاخص TEPIX نشان مي دهد كه برخلاف نتايج مطالعات پيشين، سري زماني بازده شاخص قيمت بورس فاقد حافظه بلندمدت (در بازه مورد مطالعه) است.