بررسي و نقد استنباط فمينيست ها از حجاب

از اواخر قرن 19م گروهي تحت عنوان«فمينيسم» به احكام فقهي اسلام درباره زن اعتراض كرده اند؛ از آن جايي كه اين احكام را نتيجه غلبه نگاه و تفسير مردانه دانسته اند، به ارائه تفسير جديدي از قرآن و سنت و استنباط احكام اقدام كردند. حجاب از مهمترين احكامي بوده كه مورد توجه فمينيست ها قرار گرفته است؛ آن ها به زعم خود با نگرشي عرفي، قرائتي نو بر مبناي رعايت حقوق زن در اين باره ارايه كردند در حالي كه آنچه از مطالعه و بررسي ديدگاه هاي آنها به دست مي آيد، حاكي از آن است كه بدون داشتن تخصص كافي فقهي و حقوقي و با نگاهي سطحي و دور از هرگونه پشتوانه علمي به اين حكم نگريسته اند. تفسير به راي، محدوديت منابع مورد استفاده و عدم توجه به اصول پژوهشي در منابع فقهي از جمله مسائلي مي باشند كه نظرات آنها را درباره حجاب قابل تامل و نقد قرار داده است. در مقاله پيش رو تلاش شده نظرات سه تن از فمينيست ها (قاسم امين، فاطمه مرنيسي و آمنه ودود) با تكيه بر ادله عقلي و نقلي مورد نقد و بررسي قرار گيرد.