تاثير استفاده از رسانه هاي جمعي و اجتماعي بر هم گرايي بين قومي در ايران

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي ميزان تاثير استفاده رسانه هاي جمعي و اجتماعي بر هم گرايي اقوام ايراني است. روش تحقيق از نوع پيمايشي و حجم نمونه آماري، ۱۲۰۰ نفر بالاي ۱۷ سال از اقوام مورد نظر بوده و نمونه گيري نيز براساس تركيبي از روش هاي احتمالي طبقه اي و خوشه اي چندمرحله اي انجام شده است. براساس يافته ها، ميانگين هم گرايي اقوام بين نمونه موردنظر برابر با ۴۷/۶۲درصد بوده و به ترتيب افراد قوم بلوچ، كرد، لر، فارس، آذري و عرب بيشترين تا كمترين ميزان گرايش هم گرايي بين قومي را داشته اند. استفاده از شبكه هاي ماهواره اي قومي و تلويزيون هاي خارجي، بيشترين تاثير منفي را بر هم گرايي اقوام داشته و پس از آن، شبكه هاي ماهواره اي فارسي زبان در مسير افزايش واگرايي، نقش ايفا كرده اند. شبكه هاي سراسري صداوسيما و مطبوعات، نقش ايجابي در هم گرايي اقوام داشته اما نقش اينترنت معنادار نيست. استفاده از رسانه هاي اجتماعي وب محور بيش از شبكه هاي اجتماعي بر بستر تلفن همراه هوشمند، باعث افزايش هم گرايي اقوام ايراني شده است.