رابطه معنويت و نظم جويي شناختي هيجان

هدفاين پژوهش تعيين رابطه معنويت و ابعاد نظم جويي شناختي هيجان بود. شركت كنندگان پژوهش 387 دانشجو، 228 دختر و 160 پسر مقطع كارشناسي دانشگاه شيراز بودند كه به شيوه چندمرحله اي انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه نظم جويي شناختي هيجان (گارنفسكي، كرايج و اسپين هاون، 2001) و شاخص معنويت فراگير (ميوز- بورك، 2004) استفاده و با استفاده از رگرسيون چندگانه به روش همزمان قدرت پيش بيني زيرمقياس هاي معنويت در هر يك از ابعاد نظم جويي هيجاني تحليل شد. يافته هاي اين پژوهش مبين آن بود كه ابعاد تعالي و احساس معنا و هدفمندي معنويت، راهبردهاي سازش يافته را به صورت مثبت و بعد تعالي معنويت را به صورت مثبت معنادار و بعد آرامش دروني به صورت منفي معنادار، راهبردهاي سازش نايافته را پيش بيني كرده اند. نتايج حاكي از آن بود كه در كل معنويت راهبردهاي سازش يافته نظم جويي شناختي هيجان را به صورت مثبت و راهبردهاي سازش نايافته را به صورت منفي پيش بيني مي كند.