ساختار عاملي تاييدي و اعتباريابي پرسشنامه تعارض والد نوجوان (فرم نوجوان)

هدف از اين پژوهش تعيين ساختار عاملي تاييدي و اعتباريابي مقياس تعارض والد ـ نوجوان در نمونه اي از نوجوانان 13 تا 17 سال غيرباليني بود. روش پژوهش از نوع توصيفي و مقطعي و جامعه آماري آن، دانش آموزان دوره اول و دوره دوم متوسطه شهرستان قدس استان تهران بود كه با استفاده از روش نمونه برداري تصادفي چندمرحله اي، 748 نفر از آنها انتخاب شدند و به پرسشنامه هاي تعارض والد نوجوان (فرم نوجوان) اسدي يونسي (1390)، تعارض بين والدين گريچ، سيد و فينچام (1992)، گزارش دهي مشكلات رفتاري آشنباخ (1991)، مقياس رضايت خانوادگي السون (1995) و تعامل هاي خانوادگي بارنز و السون (1985) پاسخ دادند. نتايج تحليل عاملي تاييدي، مدل 14 عاملي نسخه اصلي پرسشنامه تعارض والد ـ نوجوان را تاييدكرد؛ در بررسي روايي واگرا و ملاك، ضريب همبستگي پيرسون پرسشنامه تعارض والد ـ نوجوان با پرسشنامه هاي تعارض بين والدين، پرسشنامه گزارش دهي مشكلات رفتاري آشنباخ، مقياس رضايت خانوادگي و تعامل هاي خانوادگي بين 21/0 تا 57/0 به دست آمد. همچنين به طور كلي بخش شدت تعارض پرسشنامه تعارض والد ـ نوجوان نسبت به بخش فراواني تعارض والد ـ نوجوان، هم در شاخص هاي تحليل عاملي تاييدي و هم در مقادير به دست آمده از همبستگي پيرسون براي بررسي روايي واگرا و ملاك، مطلوب تر بود. در بررسي اعتبار پرسشنامه، نتايج ضريب آلفاي كرونباخ در بخش فراواني تعارض 97/0 و در بخش شدت تعارض 96/0 و ضريب بازآزمايي به ترتيب 76/0 و 75/0 و رضايت بخش بود؛ بنابراين بر اساس نتايج به دست آمده از اين پژوهش، پرسشنامه تعارض والد ـ نوجوان داراي ويژگي هاي روان سنجي مناسب است و مي توان از آن را براي دستيابي به اهداف پژوهشي و ارزيابي خانواده ها در مشاوره خانواده استفاده كرد.