حذف روي(Zn+2) در فاضلاب هاي صنعتي با استفاده از جلبك سبز ميكروسكوپي كلرلا ولگاريس

Removal of Zinc from Industrial Wastewaters Using Microscopic Green Algae Chlorella Vulgaris

مقدمه: آلودگي محيط به فلزات سنگين به عنوان يك نگراني عمده تهديدكننده سلامت انسان مطرح است. بيوجذب، يكي از فرآيندهاي بيولوژيكي، براي حذف فلزات سمي از فاضلاب ها است. هدف از اين مطالعه بررسي ميزان بيوجذب روي(Zn+2) به وسيله جلبك سبز ميكروسكوپي كلرلا ولگاريس از فاضلاب هاي صنعتي است. مواد و روش ها: مطالعه تجربي است كه در مقياس آزمايشگاهي در نيمه اول سال 1393 در مركز تحقيقات مهندسي بهداشت محيط دانشگاه علوم پزشكي كرمان انجام گرديد. جهت تعيين ميزان جذب فلز روي توسط جاذب كلرلا تحت شرايط مختلف غلظت آلاينده، دوز جاذب، زمان تماس و pHتماس داده و با دستگاه جذب اتمي مقدار باقي مانده اندازه گيري شد. آزمايش ها در شرايط واقعي روي نمونه فاضلاب آبكاري انجام شد. ايزوترم هاي جذب و مدل سازي سينتيكي يون هاي فلزي بر روي جاذب بر اساس آزمون مدل هاي ايزوترم لانگمير، فروندليخ و سينتيك هاي شبه درجه اول و شبه درجه دوم تعيين شدند. يافته هاي پژوهش: در دماي ثابت 25درجه سانتي گراد، pH بهينه 7، زمان تماس تعادلي 60 دقيقه و مقدار جاذب g/L2، ميزان كارايي حذف روي در نمونه واقعي، 67/72 درصد و در نمونه سنتتيك، 90/23 درصد گزارش شد. بر اساس نتايج به دست آمده، جذب فلز روي از مدل لانگمير و معادله سينتيك شبه درجه دوم تبعيت نمود. بحث و نتيجه گيري: با توجه به راندمان بالاي جذب روي(Zn+2) در نمونه واقعي،67/72 درصد، جلبك كلرلا ولگاريس مي تواند به طور موثري جهت حذف روي از فاضلاب هاي صنعتي به كار رود.

Introduction: Environment contamination by heavy metals is a major issue threatening human health. One of the biological processes for removing toxic metals from wastewater is biosorption. The aim of this study is to determine the rate of zinc (Zn+2) biosorption in industrial sewages by Chlorella vulgaris. Materials methods: This laboratory scale experimental study was performed during April 2014 to October 2014 in Environmental Health Engineering Research Center, Kerman University of Medical Sciences. For determining zinc biosorption by Chlorella was measured under different conditions (pollutant concentrations, adsorbent dosage, contact time and pH). The rate of residual zinc was determined using atomic absorption instrument. Experiments were also performed in real conditions on electroplating industry sewage sle. Adsorption isotherms and metal ions kinetic modeling onto the adsorbent were determined based on Langmuir, Freundlich and first and second order kinetic models. Findings: At constant temperature of 25ordm C, optimal pH 7, contact time of 60 minutes and adsorbent concentration of 2g/L, zinc adsorption efficiency was reported to be 67.72% for real sle and 90.23% for synthetic sle. Based on the obtained results, zinc adsorption followed Langmuir model and second order kinetic equation. Discussion Conclusions: As a result of high adsorption potential in real sle, 67.720/0, Chlorella vulgaris can be efficiently used for zinc removal from industrial wastewaters.