بررسي اثربخشي گروه درماني وجودي بر اختلال افسردگي پس از زايمان در زنان نخست زا

The Effectiveness of Existential Group Psychotherapy on Postpartum Depression in Nulliparous Women

مقدمه: هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي اثربخشي گروه درماني وجودي بر ميزان افسردگي در زنان نخست زاي مبتلا به اختلال افسردگي پس از زايمان است. مواد و روش ها: ﭘﮋوهش حاضر از نوع كاربردي توسعه اي است. به اين منظور 100 مادر نخست زا در شش ماه نخست پس از زايمان به صورت تلفني پرسش نامه افسردگي پس از زايمان ادينبرو(EPDS) را پاسخ دادند. كه 32 نفر در معرض خطر ابتلاء به افسردگي پس از زايمان تشخيص داده نشده و از مطالعه حذف شدند. از ميان 68 مادر باقي مانده در نهايت، پس از انجام مصاحبه باليني 26 آزمودني(سن: 23/29M= ؛ 2/39SD=) معيارهاي ورود به مطالعه را به دست آوردند. آن ها به شيوه گمارش تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. اعضاي گروه آزمايش طي 10 جلسه به صورت هفتگي در جلسات گروه درماني وجودي شركت كردند، اما اعضاي گروه كنترل هيچ گونه مداخله اي را دريافت نكردند. در انتها، اعضاي هر دو گروه مجدداً پرسش نامه افسردگي پس از زايمان ادينبرو(EPDS)، را پاسخ دادند. يافته هاي پژوهشي: نتايج به دست آمده از مقايسه پس آزمون افسردگي دو گروه با استفاده از روش تحليل كواريانس و با كنترل كردن اثر متغيرها، حاكي از اين است كه نمرات پس آزمون افسردگي اعضاي گروه مداخله و كنترل(F(28,2)=12.86, P<0.05)، تفاوت معناداري دارد. بحث و نتيجه گيري: بدين ترتيب بر اساس يافته هاي اين پژوهش مي توان گفت كه شيوه گروه درماني وجودي موجب كاهش علائم افسردگي در زنان نخست زاي مبتلا به اختلال افسردگي پس از زايمان خواهد شد.

Introduction: The main objective of the study was to evaluate the effectiveness of existential group psychotherapy on depression in nulliparous women with postpartum depression. Materials methods: This is an applied study that was conducted by a quasiexperimental. For this purpose, 100 primiparous women in their first six months delivery completed the Edinburgh Postnatal Depression Scale (EPDS) by the phone.32 women that werenʹt at risk for postpartum depression, were excluded. Of the remaining 68 mothers, finally, by the clinical interview, 26 subjects (age: 29.23M = 39.2SD =) achieved the Inclusion criteria. Then, they were appointed in control and experimental groups by random assignment. Members who attended in experimental group achieved 10 sessions of weekly group therapy by existential method, but the control group received no intervention. Finally, members of both groups completed Edinburgh Postnatal Depression scale (EPDS). Findings: The results of comparing posttest of depression scores in two groups with using analysis of covariance by controlling the effect variables showed that there were significant differences in Depression scores in intervention group and the control group (05.0p <, 86.12 = (2,28) F). Discussion Conclusions: Thus, based on the findings of this study it can be said that the method of existential group psychotherapy decreased depressive symptoms in nulliparous women with postpartum depression.