ارتباط حمايت اجتماعي درك شده با مشخصات دموگرافيك دربيماران مبتلا به سرطان تحت شيمي درماني

مقدمه: تشخيص سرطان تجربه‌اي بسيار ناخوشايند و غيرقابل باور براي هر فرد است كه دامنه‌اي از علائم شامل درد و انواع ناراحتي‌هاي جسمي و رواني‌را به همراه دارد. حمايت اجتماعي يك منبع قابل اعتماد براي كمك به بيماران سرطاني در سازگاري با بيماري و علائم آن است كه كيفيت زندگي را افزايش مي‎دهد. اين مطالعه به منظور بررسي حمايت اجتماعي درك شده و ارتباط آن با برخي مشخصات دموگرافيك در بيماران مبتلا به سرطان انجام گرديد. روش‌ها: اين مطالعه توصيفي تحليلي در سال1392 در ميان 117 نفر از بيماران مبتلا به سرطان تحت شيمي‌درماني در بيمارستان سيدالشهدا اصفهان كه به صورت نمونه‌گيري مستمر انتخاب شدند، انجام گرديد. اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه‌اي شامل دو قسمت خصوصيات دموگرافيك و حمايت اجتماعي جمع‌آوري و با آزمون‌هاي آماري توصيفي و تحليلي تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: حمايت اجتماعي مشاركت‌كنندگان با ميانگين (9/42=SD) 59/21در دو سطح پايين (57/3٪) و متوسط (42/7 ٪) قرار داشت. ارتباط حمايت اجتماعي با سن معكوس (0/02=P) و با سطح تحصيلات مستقيم (0/00=P) بود. ميانگين حمايت اجتماعي در افراد مجرد بيش از افراد متأهل و افراد مطلقه و بيوه (0/02=P) و در زنان بيشتر از مردان بود (01/0P=). نتيجه‌گيري: يافته‌ها حاكي از پايين بودن سطح حمايت اجتماعي در افراد بود. هم‌چنين بر اساس نتايج مردان، افراد با سطح تحصيلات پايين‌تر و افراد بيوه و مطلقه حمايت اجتماعي كمتري دريافت نموده بودند و اين حمايت با افزايش سن نيز كاهش مي يافت. اين مسأله توجه بيشتر به حمايت اجتماعي در اين بيماران با‎لاخص در گروه‌هاي با سطح حمايت پايين‌تر را مي‎طلبد.