پديد آورندگان :
مجلسي، منيره نويسنده دانشكده بهداشت,گروه مهندسي بهداشت محيط,دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي,تهران,ايران , , علينژاد، عبدالعظيم نويسنده دانشكده بهداشت,گروه مهندسي بهداشت محيط, دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي,تهران,ايران , , برافراشتهپور، منصور نويسنده دانشكده بهداشت,گروه مهندسي بهداشت محيط, دانشگاه علوم پزشكي مازندران, ,ايران , , محمدي، حامد نويسنده دانشكده بهداشت,گروه مهندسي بهداشت محيط, دانشگاه علوم پزشكي اصفهان,اصفهان,ايران ,
كليدواژه :
پسماند عفوني , پسماند شيميايي- دارويي , مديريت پسماند , پسماند دندانپزشكي
چكيده فارسي :
مقدمه: مديريت بهينه زبالههاي دندانپزشكي به دليل نقش عمده آنها در انتشار عوامل بيماريزا و تهديد سلامت انسان و محيط زيست، از اهميت ويژهاي برخوردار است.
روشها: جامعه مورد بررسي مطالعه توصيفي- مقطعي حاضر، 40 مركز دندانپزشكي بود كه 11 مركز از طريق نمونهگيري تصادفي انتخاب شد. نمونهبرداري در 3 نوبت طي 3 روز كاري متوالي (دوشنبه، سهشنبه و چهارشنبه) از هر مركز صورت گرفت. اين مواد به 5 گروه پسماندههاي پاتولوژيك، شيميايي- دارويي، عفوني، شبهخانگي و نوكتيز و برنده تقسيم گرديد و با ترازوي آزمايشگاهي توزين شد. يك چكليست حاوي 25 سؤال جهت ارزيابي نحوه مديريت پسماندهاي دندانپزشكي مورد استفاده قرار گرفت.
يافتهها: بيشترين ميانگين وزني براي پسماند عفوني (1920 گرم) و كمترين آن براي بخش پاتولوژيك (32 گرم) به دست آمد. بيشترين ميانگين وزني سرانه پسماند مربوط به زبالههاي عفوني با 43 گرم و بعد از آن زبالههاي شيميايي- دارويي با 15.23 گرم به ازاي هر نفر محاسبه شد. زبالههاي عفوني با 60 درصد و در رتبه بعد زبالههاي شيميايي- دارويي با 21 درصد، بيشترين درصد سرانه فصلي توليد زباله را به خود اختصاص دادند.
نتيجهگيري: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه برنامهاي جهت كاهش توليد زباله در بيشتر مراكز مورد مطالعه وجود نداشت. در رابطه با مديريت بهينه زبالههاي توليدي، پيشنهاد ميگردد كه علاوه بر آموزش دندانپزشكان جهت انجام فعاليتهاي كاهش، جداسازي و بازيافت در داخل مطب، جمعآوري، حمل و نقل و دفع هر كدام از اجزاي زباله به صورت جداگانه و مطابق با دستورالعملهاي مربوط انجام گيرد.