پديد آورندگان :
گلي، مرجان نويسنده دانشكده پرستاري و مامايي,گروه مامايي, دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف آباد,اصفهان,ايران , , جوزي، مينا نويسنده دانشكده پرستاري و مامايي,گروه مامايي, دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف آباد,اصفهان,ايران , , گلي، شادي نويسنده دانشكده پرستاري و مامايي,گروه مامايي, دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف آباد,اصفهان,ايران ,
چكيده فارسي :
مقدمه: استفاده از روش‌هاي طب مكمل در سال‌هاي اخير افزايش چشمگيري به خصوص در ميان زنان داشته است، تا جايي كه اين استفاده در بارداري نيز ادامه مي‌يابد؛ در حالي كه مطالعات اندكي در زمينه ميزان و الگوي مصرف انجام شده است. بنابراين، با توجه به حساسيت دوران بارداري و كمبود اطلاعات در مورد نحوه به كارگيري روش‌هاي طب مكمل در بارداري، اين مطالعه با هدف بررسي وضعيت كاربرد طب مكمل در دوران بارداري انجام گرفت.
روش‌ها: مطالعه مقطعي حاضر در سال 1392 بر روي 599 نفر از خانم‌هاي مراجعه كننده به مراكز بهداشتي- درماني شهر اصفهان انجام شد. اطلاعات با استفاده از مصاحبه توسط پرسشگر آموزش ديده و با كمك پرسش‌نامه جمع‌آوري گرديد. داده‌هاي به دست آمده با استفاده از آزمون Independent t و همبستگي Pearson و Spearman در نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته‌ها: 45/8 درصد از مشاركت كنندگان از يك روش و 0/21 درصد از بيش از يك روش طب مكمل در بارداري استفاده نموده بودند. 33/2 درصد از خانم‌ها هيچ كدام از روش‌هاي طب مكمل را در دوران بارداري استفاده نكرده بودند. شايع‌ترين روش‌هاي طب مكمل به كار رفته شامل دعا و نذر، داروهاي گياهي و ماساژ بود. بين سطح تحصيلات و شغل با تعداد روش‌هاي طب مكمل استفاده شده در بارداري رابطه معني‌داري وجود داشت؛ به طوري كه استفاده از روش‌ها در خانم‌هاي شاغل (0/020 = P) و با تحصيلات بالاتر (0/001 > P) بيشتر بود.
نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه بيانگر مصرف بالاي روش‌هاي طب مكمل در ميان خانم‌هاي باردار مي‌باشد. بنابراين، انجام تحقيقات بيشتر در مورد اثربخشي، عوارض و تداخلات هر يك از اين روش‌ها پيشنهاد مي‌گردد. همچنين، آموزش منسجم كاركنان بهداشت و درمان و آموزش عمومي در مورد اثرات و عوارض طب مكمل ضروري به نظر مي‌رسد.
