پديد آورندگان :
جاري، محسن نويسنده دانشكده پزشكي ,مركز تحقيقات رشد و نمو كودكان,دانشگاه علوم پزشكي اصفهان,اصفهان,ايران , , كليشادي، رؤيا نويسنده دانشكده پزشكي ,مركز تحقيقات رشد و نمو كودكان,دانشگاه علوم پزشكي اصفهان,اصفهان,ايران , , اردلان، گلايول نويسنده اداره كل سلامت نوجوانان، جوانان و مدارس,. , وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي,تهران,ايران , , طاهري، مجذوبه نويسنده اداره كل سلامت نوجوانان، جوانان و مدارس,. , وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي,تهران,ايران , , تسليمي، مهناز نويسنده وزارت آموزش وپرورش,تهران,ايران , , مطلق، محمد اسماعيل نويسنده اداره كل سلامت نوجوانان، جوانان و مدارس,. ,وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي,تهران,ايران ,
چكيده فارسي :
مقدمه: اختلالات رفتاري در كودكان، با كاهش يادگيري و پيشرفت تحصيلي در دوران كودكي و بروز اختلالات رفتاري در بزرگسالي ارتباط دارد. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعيين شيوع اختلالات رفتاري در كودكان ايران بود.
روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي، تمام دانش‌آموزان سال اول ابتدايي، اول راهنمايي و اول دبيرستان در سراسر ايران، توسط دانشگاه‌هاي علوم پزشكي كشور از نظر اختلالات رفتاري غربالگري شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها، از پرسش‌نامه Rutter فرم والدين استفاده شد.
يافته‌ها: 1/42 درصد از كودكان به اختلالات رفتاري مبتلا بودند. شيوع اختلالات رفتاري در پسران و دختران مساوي بود (1/5 درصد). همچنين، شيوع اين اختلالات در كودكان شهري، 1/6 درصد و در كودكان روستايي، 1/4 درصد به دست آمد. شيوع اختلالات رفتاري در دانش‌آموزان سال اول ابتدايي (2/47 درصد) نسبت به دو مقطع ديگر بيشتر بود.
نتيجه‌گيري: شيوع اختلالات رفتاري در كودكان به ويژه در گروه سني سال اول ابتدايي، نگران كننده است و اهميت بيماريابي دقيق با برنامه‌هاي غربالگري گسترده و برنامه‌ريزي مناسب براي پيشگيري را نشان مي‌دهد.
