توزيع اجتماعي ذائقه فراغتي و تمايل به گردشگري (موارد مطالعاتي: شاغلان حوزه سلامت و درمان)

پژوهش حاضر در صدد بررسي اين موضوع است كه آيا گروه هاي مختلف شغلي- تحصيلي شاغل در حوزه سلامت و درمان به دليل بهره مندي افتراقي از انواع سرمايه، داراي ذائقه­ هاي فراغتي متفاوتي هستند يا خير؟ و ديگر اينكه آيا تمايل به گردشگري در بين گروه­ هاي شغلي مختلف حوزه سلامت و درمان داراي تفاوت معني داري است يا خير؟ مدل نظري پژوهش حاضر مبتني بر نظريه فرهنگي پير بورديو است. مطالعه حاضر از نوع پيمايش است كه براي جمع آوري اطلاعات مورد نياز از پرسشنامه استفاده گرديده است. جامعه آماري اين پژوهش عبارتند از كليه پزشكان عمومي، متخصص، فوق تخصص، ماماها و پرستاران شاغل در بيمارستان شهداي تجريش شهر تهران كه با استفاده از روش نمونه­ گيري طبقه­ اي متناسب با حجم گروه­ ها، تعداد 280 نفراز آنها به صورت تصادفي انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. نتايج حاصل از مطالعه حاكي از آن است كه: ميزان تمايل جامعه پزشكي و درماني به گردشگري در هر دو حوزه داخل و خارج از حد متوسط بالاتر است. تفاوت معني دار در ذائقه فراغتي گروه­ هاي شغلي جامعه پزشكي - درماني وجود دارد. رابطه معني­ دار بين ذائقه فراغتي و تمايل به گردشگري وجود دارد به نحوي كه هر چه نحوه گذران اوقات فراغت افراد نخبه­ تر باشد، تمايل كمتري به گردشگري خواهند داشت.