گردشگري جنگ: تحليل كيفي سفر راهيان نور به مناطق عملياتي

جنگ از جمله رخدادهاي مهم و سرنوشت ساز در تاريخ هر جامعه­ اي است كه داراي پيامدهاي منفي و مثبت است. هرچند در نگاه اول همه جنگ ها هزينه­ هاي مختلف و جبران ناپذيري را به همراه خواهند داشت، اما بعد از رخداد و پايان جنگ، مي­ توان تحليلي مثبت از آثار جنگ ارائه داد. جنگ ها بخصوص وقتي ويژگي دفاعي به خود مي گيرند ارزش هاي مثبتي را توليد يا بازتوليد مي­ كنند. كه اين ارزش ها در حافظه جمعي ماندگار و به شيوه­ هاي مختلف به نسل­ هاي بعد انتقال مي­ يابند. در سال هاي اخير در كشور ما سفرهاي راهيان نور جهت بازديد از مناطق جنگي شكل گرفته است كه افراد زيادي بخصوص جوانان را به خود جلب كرده است. بر اين اساس، سئوال اصلي اين پژوهش اين است كه انگيزه افراد شركت كننده در اين سفر­ها چيست؟ و تجربه اين نوع سفرها چه تاثيري در افراد برجاي خواهد گذاشت؟ اين مطالعه با روش تحقيق كيفي و استراتژي گراندد تئوري انجام پذيرفته است. داده­ هاي تحقيق از طريق مصاحبه­ هاي عميق جمع آوري شد. جامعه مطالعاتي اين پژوهش 18 نفر از دانشجويان دانشگاه پيام نور پيرانشهر، كه تجربه شركت در اين نوع سفرها را داشته­ اند، بوده است. حجم نمونه پس از انجام اين تعداد مصاحبه به اشباع نظري رسيده است. نتايج حاصل از كد گذاري چند گانه منجر به شكل­ گيري مدل نظري تحقيق با محوريت مفهوم گردشگري جنگ شده است. يافته­ هاي حاصل از تحقيق نشان مي­ دهد كه: تجربه سفر راهيان نور از طريق انتقال ارزش هاي جنگ به نسل جديد، موجب شكل گيري يا بازتوليد حافظه فردي و جمعي مثبت از جنگ در جامعه خواهد شد.