پديد آورندگان :
محبي ، غلامحسين نويسنده مركز تحقيقات زيست فناوري دريايي خليج فارس، پژوهشكده علوم زيست پزشكي خليج فارس، دانشگاه علوم پزشكي بوشهر، بوشهر، ايران Mohebbi, Gholamhossein , سيديان ، رامين نويسنده مركز تحقيقات زيست فناوري دريايي خليج فارس، پژوهشكده علوم زيست پزشكي خليج فارس، دانشگاه علوم پزشكي بوشهر، بوشهر، ايران Seyedian, Ramin , نبي‌پور ، ايرج نويسنده مركز تحقيقات زيست فناوري دريايي خليج فارس، پژوهشكده علوم زيست پزشكي خليج فارس، دانشگاه علوم پزشكي بوشهر، بوشهر، ايران Nabipour, Iraj
كليدواژه :
توكسين , خليج‌فارس , ونوم , مار دريايي
چكيده فارسي :
زمينه: مارهاي دريايي متعلق به خانواده هيدروفيده، عمدتاً در آب‌هاي گرمسيري و نيمه گرمسيري جهان از جمله آب‌هاي خليج‌فارس يافت مي‌شوند. زهر بسيار كشنده آنها، قوي‌تر از مارهاي با منشا زميني بوده و شامل مخلوط‌هاي پيچيده‌اي از مواد فعال زيستي آلي و غير آلي نظير آنزيم و پروتيين‌هاي غيرآنزيمي هستند. مطالعات محدودي روي ونوم و توكسين هاي مارهاي دريايي وجود دارد. لذا هدف از اين مطالعه سيستماتيك، بررسي ابعاد توكسينولوژي مارهاي دريايي مي‌باشد.
مواد و روش‌ها: به منظور بررسي توكسين‌هاي مارهاي دريايي، در تاريخ 10/8/2016 در وبگاه "pubmed"، واژگان "هيدروفيس شيستوس توكسين، هيدروفيس سيانوسينكتوس توكسين، هيدروفيس لاپموييدس توكسين، هيدروفيس اسپيراليس توكسين، لاپميس كورتوس توكسين"، به صورت مجزا، جستجو گرديدند كه به ترتيب 32، 9، 2، 2 و 4 نتيجه در بر داشتند. جستجوي واژه "هيدروفيس گراسيليس توكسين"، نتيجه‌اي در بر نداشت. جستجو براي اصطلاح " Hydrophis gracilis " دو مطالعه به دست آمد. اولين مربوط به مشخصات فيلوژنتيك مارهاي دريايي و دومين نيز كه داراي ارتباط با موضوع بود، با نتايج جستجوهاي ديگر مشترك بود. برخي از مقالات در جستجوهاي مختلف، مشترك بودند. از اين ميان، مطالعاتي كه داراي ارتباط مستقيم به موضوع بودند، انتخاب و مورد بررسي قرار گرفتند.
يافته‌ها: توكسين‌هاي اصلي جدا شده از زهر مارهاي دريايي مختلف شامل توكسين سه انگشتي (3FTx (ايزوفرم‌هاي نوروتوكسين كوتاه زنجير: AAL54893، AAL54892، ABN54806؛ و بلند زنجير: AAL54894، AAL54895، P68416، ABN54805))، پلاميتوكسين (P62388)، فسفوليپاز A2 (هر دو PLA2 بازي و اسيدي))، دو آنزيم فسفوليپاز A2 (H1 و H2)، پروتيين ترشحي غني از سيستيين (CRISP)، متالوپروتييناز زهر مار (SVMP)، L- آمينواسيد اكسيداز (LAAO)، ʹ5-نوكليوتيداز، هيدروفيتوكسين‌هاي A، B و C، هيدروفيس اورانتوس A، هيدروفيس لاپموييدس A، فاكتور رشد پلاكتي (PDGF)و ?- نوروتوكسين‌هاي rSN311، rSN316 و rSN285 بودند. هر توكسين و خانواده پروتييني، طيف گسترده‌اي از فعاليت هاي فارماكولوژيكي را ارايه مي‌دهند. برخي از اين نوروتوكسين‌ها به گيرنده‌هاي استيل كوليني اتصالات عصبي- عضلاني پيوند مي‌يابند. اين توكسين‌ها، فعاليت هاي پروتيازي (ژلاتينازي و كازيينازي) از خود نشان داده و / يا سبب القاي ميونكروزيس و تغييرات بيوشيميايي و هيستوپاتولوژيكي مي‌گردند.
نتيجه‌گيري: تنوع بسيار كمي در تركيب ونوم در گونه‌هاي مشابه و متفاوت مارهاي دريايي وجود دارد. مطالعه ما نشان مي دهد يك پروفايل ونوم نسبتاً ساده با ميل به سمت تركيبات مهلك قابل ملاحظه‌اي از نوروتوكسين ها و PLA2s و مقدار كمتري از توكسين‌هايي چون CRISP، SVMP و LAAO وجود دارد.
چكيده لاتين :
Background: Sea snakes belong to Hydrophiidae family mainly are found in tropical and subtropical waters of the world including the Persian Gulf. Their highly lethal venoms are more potent than snakes with terrestrial origin and contain complex mixtures of organic and inorganic bioactive substances, such as enzyme, and non-enzymatic proteins. There were limited studies on the venoms and toxins of sea snake; hence, the aim of this systematic review was to investigate the toxinological dimensions of sea snakes.
Materials and Methods: In order to investigate of the toxins of sea snakes, the “Hydrophis schistosus toxin", "Hydrophis cyanocinctus toxin", " Hydrophis lapemoides toxin", "Hydrophis spiralis toxin", and "Lapemis curtus toxin " terms were searched separately, in "PubMed database", in 10/08/2016 which obtained 32, 9, 2, 2 and 4 papers, respectively. The "Hydrophis gracilis toxin" term had no any results. For the “Hydrophis gracilis" term, two studies were obtained. The first one related to the sea snakes phylogenetic characteristics and the second one shared with other search results and well-connected with the issue. Some papers were similar in different searches. Of these, those studies were selected that had direct relevance to the subject.
Results: The main isolated toxins from different sea snakes venoms included three-finger toxin (3FTx (short chain neurotoxins isoforms: AAL54893, AAL54892, ABN54806; long chain neurotoxins isoforms: AAL54894, AAL54895, P68416 , ABN54805), pelamitoxin (P62388), phospholipase A2 (both the basic and acidic PLA2), two phospholipases A2 (PLA2-H1 and H2), cysteine-rich secretory protein (CRISP), snake venom Zn2+-metalloproteinase (SVMP), L-amino acid oxidase (LAAO), 5?-nucleotidase, Hydrophitoxins a, b and c, Hydrophis ornatus a, Hydrophis lapemoides a, PDGF and ?- neurotoxins of rSN311, rSN316 and rSN285. Each toxin and protein family presents a wide range of pharmacological activities. Some of these neurotoxins were linked to acetylcholine receptors in the neuromuscular junctions. These toxins showed protease (gelatinase and caseinase) activities, and/or they produce the myonecrosis and biochemical and histopathological changes.
Conclusion: There is scant variability in the venom composition in the same and different species of sea snakes. Our study revealed that there is a rather simple venom profile with an affinity towards a lethal mixture of high abundance of neurotoxins and PLA2s, and lower amounts of toxins such as CRISP, SVMP and LAAO.
