قرارداد 1975 الجزاير از زمينه‌ها تا پيامدها

مقاله حاضر با بررسي مناسبات ايران و عراق، در اقدام نخست، زمينه‌هايي را كه به قرارداد 1975 الجزاير منجر شد، بررسي مي‌كند و در گام بعدي به آثار و پيامدهاي اين قرارداد بر مناسبات دو كشور مي پردازد. مقاله با استناد به اسناد و منابع معتبر تاريخي، نشان مي دهد علاوه بر اختلاف‌هاي مرزي كه عراق از عثماني به ارث برده بود، تحريك‌هاي انگليسي‌ها نيز باعث زياده‌خواهي عراقي‌ها و سازش ناپذيري آنان شد كه نمود آن قرارداد 1937 و ادعاي ارضي عراق بر خوزستان بود؛ اما عراقي‌ها حتي حاضر به اجراي قرارداد 1937 هم نشدند. اگرچه با انعقاد قرارداد الجزاير در سال 1975 به ظاهر اختلاف‌هاي دو كشور پايان يافت؛ اما با توجه به اين واقعيت كه رويكرد صدام به اين قرارداد نه يك راهبرد، بلكه يك تاكتيك فرصت طلبانة محض بود كه رژيم بعث را از فروپاشي توسط كردها، نجات داد و محكوم به شكست بودن قرارداد را از همان ابتدا مي‌شد پيش بيني كرد و اين احساس شكست حاصل از قرارداد، صدام را به انتقام‌جويي واداشت و حاصل آن جنگ تحميلي 8 ساله با ايران بود