پليس مرزباني و مؤلفه هاي امنيت اجتماعي در مبارزه با قاچاق كالا(مناطق مرزي جنوب كشور)

هر جامعه‌اي در جهت تحقق اهداف خود به امنيت نياز دارد. امنيت اقتصادي، سياسي، فرهنگي و اجتماعي در كشور ما، همواره با چالش‌هايي رو به رو بوده است. احراز جايگاه نخست اقتصادي، علمي و فناوري در منطقه، براساس سند چشم‌انداز بيست ساله جمهوري اسلامي ايران، منوط به اقدام‌هايي در زمينه رفع اين چالش‌ها است. يكي از اين اقدام‌هاي لازم، مبارزه با پديده قاچاق كالا است. قاچاق كالا امنيت جامعه را در ابعاد مختلف سياسي، اقتصادي، فرهنگي، مديريتي و انتظامي نشانه مي‌گيرد. روش مورد استفاده در اين تحقيق، روش توصيفي از نوع كتابخانه‌اي است. براي دست يابي به مؤلفه‌هاي امنيت اجتماعي و مبارزه با قاچاق كالا و در پاسخ به اين سؤال كه جامعه ايران، نيازمند چه مؤلفه‌هايي در راه مبارزه با قاچاق كالا است؟ با مطالعه مقاله‌ها و كتاب‌هايي راجع به مديريت، قاچاق كالا، امنيت اجتماعي و مشاوره با صاحب‌نظران و با تعمق و انديشه درباره آنها، مؤلفه‌هاي مبارزه با قاچاق كالا در ابعاد مختلف شناسايي و راه‌كارهاي هر كدام با برنامه ريزي بلند مدت، ميان مدت و كوتاه مدت بررسي و تجزيه و تحليل شد. در پايان، يافته‌هاي اين مقاله نشان مي‌دهد: نگاه به قاچاق كالا نبايد تك بُعدي باشد، بلكه از ابعاد مختلف فرهنگي، اقتصادي، سياسي، مديريتي و امنيتي بررسي و تجزيه و تحليل گردد. به عبارت ديگر از جمله مسايلي كه بايد در اين زمينه مورد توجه قرار گيرد، نقش واقعي مبارزه با قاچاق كالا در ايجاد امنيت اجتماعي است. اين نقش بايد بيشتر جنبه پيشگيرانه داشته باشد تا نقش درمان؛ يعني چه كنيم تا در آينده، اين پديده شوم در جامعه تكرار نشود. اين نقش جديد در مبارزه با قاچاق كالا، مبارزه رو در رو و فيزيكي نيست، بلكه يك مبارزه هوشمندانه و غير فيزيكي است و راه‌كارهاي فرهنگي، اقتصادي، سياسي و مديريتي را در بر مي‌گيرد. مبارزه‌اي كه ماهيت بلند مدت و ميان مدت دارد؛ بنابراين مسئله اصلي در اين تحقيق، اين است: چه كنيم تا از نظر فرهنگي، اقتصادي و مديريتي، ريشه‌هاي امنيتي قاچاق كالا را از بين ببريم و مبارزه فيزيكي با قاچاق كالا را به حداقل برسانيم.