بازخواني حكمت اشراق سهروردي در پرتو الگوي فلسفي پي يرآدو ؛ فلسفه بمثابه روش زندگي

Rereading Suhrawardi’s Illuminationist Philosophy in the Light of Pierre Hadot’s Philosophical Model: Philosophy as a Way of Life

پي يرآدو (2010ـ1922.م) فيلسوف فرانسوي معاصر، با عرضه الگوي فلسفي ـ فلسفه بمثابه روش زندگي ـ كه حاصل سالها پژوهش او در زمينه فلسفه باستان است، پويايي و حيات حقيقي فلسفه را در زندگي روزمره فيلسوف نشان ميدهد. در اين پژوهش سعي بر آن است كه با بكارگيري اين الگو به تحليل و بازخواني مكتب اشراق سهروردي بپردازيم. به اين منظور، علاوه بر معرفي الگوي فلسفي ـ فلسفه بمثابه روش زندگي ـ به توضيح مولفه‌هاي مهم آن از جمله: گفتار فلسفي تمرينات معنوي و جايگاه آن در بررسي مكاتب فلسفي ارشاد معنوي ميپردازيم. پس از آشنايي با الگوي فلسفه بمثابه روش زندگي در بخش دوم نوشتار حاضر به تحليل و بازخواني حكمت اشراق در قالب اين الگوي فلسفي ميپردازيم. به اين منظور، ابتدا به طرح مسايل اساسي مكتب اشراق همچون نور و سلسله مراتب انوار، نفس و اهميت آن در مكتب اشراق، عالم مثال و ضرورت آن، معرفت‌شناسي و هستي‌شناسي در مكتب اشراق، خواهيم پرداخت. بيان مسايل و موضوعات بنيادين در مكتب اشراق سبب ميشود تا با توجه به اين الگوي فلسفي بتوانيم روش زندگي مكتب اشراق را مشخص كنيم و سپس عناصر و ويژگيهاي اين روش زندگي را با توجه به الگوي فلسفه بمثابه روش زندگي نشان ميدهيم. از آنجا كه مكتب اشراق سهروردي پيوندي عميق با عرفان و سير و سلوك معنوي دارد، شناخت و درك آن فلسفي و نشان دادن انسجام ساختاري آن در بيان مسايل مختلف فلسفي با دشواري همراه است. الگوي فلسفه بمثابه روش زندگي با ارايه راهكارهايي محقق را قادر ميسازد تا درك يكپارچه و جامع خويش از مسايل و موضوعات مطرح شده در اين مكتب فلسفي ـ عرفاني را بخوبي و در سايه يافتن روش زندگي منتخب از سوي اين مكتب نشان دهد.

Pierre Hadot (1922-2010), the contemporary French philosopher showed the dynamism and true life of philosophy in philosophers’ everyday life through presenting a philosophical model, called Philosophy as a Way of Life, which is the product of his several years of research in the field of ancient philosophy. In this paper, the writers have tried to analyze and interpret Suhrawardi’s Illuminationist philosophy based on this model. Accordingly, in the first part, in addition to introducing the mentioned model, they explain its important elements such as the philosophical language of spiritual practice and its place in studying philosophical schools pursuing spiritual guidance. The second part provides an analysis and interpretation of the Illuminationist philosophy in the framework of this model. Therefore, it initially propounds the basic principles of Suhrawardi’s school regarding light, the hierarchy of lights, the soul and its significance, the world of Ideas and its necessity, epistemology, and ontology. Discussing the fundamental principles of Illuminationist philosophy helps to specify the way of life and its elements and features in this school in relation to the philosophical model of “Philosophy as a Way of Life”. Since Suhrawardi’s Illuminationist philosophy bears a tight unity with gnosis and spiritual wayfaring, it is difficult to perceive it philosophically and to demonstrate its structural coherence in explaining various philosophical problems. Through presenting certain strategies, Hadot’s model enables researchers to develop a coherent and comprehensive perception of the problems propounded in this philosophical-gnostic school and the way of life it advocates.