بررسي ارتباط پلي‌مورفيسم‌هاي گلوتاتيون اس ترانسفراز T1 و M1 و اليگواسپرمي شديد

ASSOCIATION OF GLUTATHIONE S-TRANSFERASE M1 AND T1 POLYMORPHISMS WITH SEVERE OLIGOZOOSPERMIA

پيش زمينه و هدف: فاكتورهاي مردانه عامل 20 تا 50 درصد موارد ناباروري بوده و ناباروري مردانه با علل آزواسپرمي و اليگواسپرمي با برخي ريسك فاكتورهاي ژنتيكي مرتبط مي باشند. هدف از اين مطالعه بررسي وجود ارتباط بين پلي مورفيسم ژن هاي گلوتاتيون اس ترانسفراز T1 و M1 و اليگواسپرمي شديد مي باشد. مواد و روش كار: نوع مطالعه موردي - شاهد بوده و در اين مطالعه 103 نفر شامل 51 مرد مبتلا به اليگواسپرمي شديد و 52 مرد بارور به عنوان كنترل انتخاب شدند. اليگواسپرمي شديد به صورت غلظت كم تر از 6^10*5 اسپرم در يك ميلي ليتر مايع مني تعريف مي شود. نمونه هاي خون بيماران و افراد سالم جمع آوري شده و براي استخراج دئوكسي ريبونوكلئيك اسيد ژنومي (DNA) مورداستفاده قرار گرفت. پلي مورفيسم ها به وسيله فن واكنش زنجيره اي پليمراز چندگانه (Multiplex PCR) بررسي شده و داده ها به وسيله آزمون مربع كاي، آزمون دقيق فيشر و آزمون t مستقل مورد تجزيه وتحليل قرار گرفتند و P<0.05 ازنظر آماري معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: ژنوتيپ هاي نول GSTT1 و GSTM1 در مردان نابارور مبتلا به اليگواسپرمي شديد ((GSTT1=41.18% and GSTM1=27.45% فراواني بيشتري نسبت به مردان بارور (GSTT1=13.46% and GSTM1=9.62%) نشان دادند. بحث و نتيجه گيري: تفاوت هاي حاصله ازنظر آماري معني دار بودند. نتايج اين مطالعه تأثير مثبت ژنوتيپ هاي نول GSTT1 و GSTM1 روي فرآيند اسپرم زايي را نشان داد.

Abstract Background Aims: Male factors account for 20%50% of cases of infertility and male infertility due to severe oligozoospermia and azoospermia has been associated with a number of genetic risk factors. Severe oligozoospermia was defined as a concentration of less than 5times 106 sperm/ml. The aim of this study was to examine whether an association exists between glutathione Stransferase GSTM1 and GSTT1 genes polymorphism and severe oligozoospermia. Material Methods: This casecontrol study was conducted on 103 subjects, including 51 infertile men with severe oligozoospermia and 52 fertile men serving as controls. Blood sles were collected from patients and healthy individuals and used for isolation of genomic deoxyribonucleic acid (DNA). The polymorphisms were analyzed using multiplexpolymerase chain reaction (multiplexPCR) technique. The data were analyzed using Chisquare, Fisher exact test, and independent ttest. (P < 0.05) Result: The frequency of GSTT1 and GSTM1 null genotypes were observed to be higher in infertile men with severe oligozoospermia (GSTT1=41.18% and GSTM1=27.45%) in comparison with the fertile men (GSTT1=13.46% and GSTM1=9.62%). Conclusion: These differences were statistically significant. The results of this study suggest a possible positive effect of GSTT1 and GSTM1 null genotypes on the spermatogenesis process of the testis. SOURCE: URMIA MED J 2016: 26(10): 851 ISSN: 10273727