بررسي ارتباط بين علائم باليني آسم و شدت كلينيكيان با ميزان تغييرات در تست‌هاي عملكردي راه‌هاي هوايي پرگزيمال و ديستال ريه

RELATIONSHIP BETWEEN CLINICAL SEVERITY AND SYMPTOMS OF ASTHMA WITH DEGREE OF CHANGES IN DISTAL AND PROXIMAL AIRWAY FUNCTION

پيش زمينه وهدف:قسمت هاي محيطي ريه به عنوان اصلي ترين محل انسداد جريان هوا در بيماران اسماتيك شناخته شده است اما ارتباط علائم باليني بيماري آسم با محل انسدادراه هاي هوايي همچنان نامشخص است. هدف اين مطالعه ارزيابي ارتباط بين علائم بيماري آسم وشدت اسم با تغييرات تست هاي عملكردي راه هاي هوايي پرگزيمال و ديستال مي باشد. مواد و روش ها: تعداد92 بيمار مبتلا به آسم پايدار كه بر اساس معيارهاي ATS(American Thoracic Society)تشخيص داده شده بودندوارد مطالعه توصيفي مقطعي شدند. بعد ازگرفتن شرح حال در مورد علائم باليني آسم (سرفه مزمن، تنگي نفس، خس خس سينه، احساس سنگيني قفسه سينه)، سابقه خانوادگي اتوپي، ترشحات پشت حلق،براي ارزيابي شدت بيماري آسم، پرسشنامه استاندارد ACT)) GINA2008 توسط پزشك پر شد و سپس به ترتيب ابتدا تست ايمپالس اوسيلومتري(IOS)و شاخص هاي جريان هواي ديناميك و حجم هاي ريوي استاتيك با استفاده از دستگاه بادي پلتيسموگرافي اندازه گيري گرديد. يافته ها: علائم باليني سرفه، ديس پنه، ويزينگ، ترشحات پشت حلق (PND)با پارامترهاي تست هاي عملكردي ريه راه هاي هوايي ديستال و پروگزيمال ارتباط معني داري ندارد. (P =0.05). علامت سرفه در 59.8درصد بيماران با اسم كنترل نشده( ACT score≤ 19 ) و 40.2درصدبيماران كنترل شده ( ACT score≥ 20 )وجود داشت و ارتباط معني داري با شدت بيماري آسم وجود دارد(P value =0.02). علائم باليني ديس پنه، ويزينگ، ترشحات پشت حلق (PND)باشدت بيماري آسم و پارامترهاي تست هاي عملكردي ريه راه هاي هوايي ديستال و پروگزيمال معني داري ندارد. ( P =0.05). نتيجه گيري: بر اساس علائم باليني آسم و محل اصلي گرفتاري راه هاي هوايي قابل تشخيص نيست.

Abstract Background Aims: The peripheral parts of the lung are known as the main place of airflow obstruction in asthmatic patients but the symptoms of asthma with the location of airway obstruction are still unknown. The aim of this study was to evaluate the association between asthma symptoms and severity of asthma and proximal and distal airways using function tests. Materials Methods: Ninetytwo asthma patients who were diagnosed on the basis of ATS criteria were enrolled in this study. After full history and physical examination, asthma symptoms and asthma severity was measured for each patient using asthma control test (ACT provided by GINA). Impulse oscillometry and lung volume studies (using body plethysmograph and IOS both provide by Jaeger, Germany) were performed. Total Airway Resistance (TAWR) indicated by resistance at 5Hz and Central Airway Resistance (CAWR) were indicated by resistance at 20 Hz. The relationship between the presence of asthma symptoms, post nasal discharge, ACT score and parameters of lung function were analyzed. Results: Clinical asthma symptoms such as cough, dyspnea, wheezing, postnasal drip (PND) with distal and proximal airway parameters of pulmonary function tests didnrsquo t correlate. (P=0.05). Cough were found in 59.8% of patients with uncontrolled asthma (ACT scorele 19) and 40.2% of controlled asthma (ACT scorege 20) patients. There was a significant associationwith asthmaseverity (Value=0.02). Other asthma symptoms such as dyspnea, wheezing, postnasal drip (PND) with clinical asthma severity had no significant correlation with degree of changes in distal and proximal pulmonary airway function test parameters (P=0.05). Conclusion: Clinical symptoms of asthma could not differentiate the prominent site of airway involvement. SOURCE: URMIA MED J 2016: 26(10): 907 ISSN: 10273727