بررسي موتاسيون‌هاي شايع ژن اسفنگوميلينازدربيماران مبتلابه نيمن پيك نوع AوBدرشمال غرب ايران

SPHINGOMYELINASE GENE MUTATION COMMON IN PATIENTS WITH TYPE A AND B NIEMANN PICK DISEASE IN NORTH WEST, IRAN

پيش زمينه وهدف:نيمن پيك نوع A و B، اختلالات اتوزومال مغلوب و نادري هستند كه در اثر جهش هاي موجود در ژن اسفنگوميلين فسفودي استراز ۱ ايجادشده و موجب نقص يا كمبود فعاليت آنزيم اسفنگوميليناز مي شوند. نقص يا كمبود آنزيم اسفنگوميليناز، باعث تجمع غيرطبيعي اسفنگوميلين در بافت هاي بدن شده و درنتيجه، موجب بروز علائم باليني مختلفي همچون بزرگي كبد و طحال، عوارض تنفسي، لكه قرمز آلبالويي در ماكولاي چشم و اختلالات عصبي مي شود. مواد و روش كار: در اين مطالعه مشخصات هفت بيمار غيرخويشاوند مبتلا به نيمن پيك A و B، از اقوام آذري شمال غرب ايران، با استفاده از فن توالي يابي اگزون هاي ژن اسفنگوميلين فسفودي استراز ۱ گزارش شد. درباره پلي مورفيسمِ توالي تكرارهاي براي به دست آوردن اطلاعات بيشتر شش نوكلئوتيدي (3-8) c.108GCTGGC (3-8) P.37LA گروه كنترلي متشكل از پنجاه فرد سالم طراحي شد. يافته ها: جهش L137P به صورت هموزيگوت در سه نفر از هفت بيمار مبتلا، پليمورفيسم rs1050239 به صورت هموزيگوت در چهار نفر از بيماران و پليمورفيسم rs1050228 به صورت هموزيگوت در يكي از بيماران و پلي مورفيسم توالي تكرارهاي شش نوكلئوتيدي در شش نفر از بيماران به صورت هموزيگوت و هتروزيگوت مشاهده شد. آلل با چهار تكرار شش نوكلئوتيدي داراي بيشترين فراواني بود. آلل با چهار تكرار شش نوكلئوتيدي داراي بيشترين فراواني در هر دو گروه بيماران و افراد سالم بوده و سپس آلل هايي با پنج، شش و هفت تكرارِ شش نوكلئوتيدي به ترتيب داراي فراوانيهاي بعدي بودند. نتيجه گيري: L137P تنها جهش بيماري زا است كه در جمعيت موردمطالعه مشاهده شد.

Background Aims: NiemannPick disease (NPD) types A and B are rare autosomal recessive disorders that occur due to mutations in the sphingomyelin phosphodiesterase 1 (SMPD1) gene, which result in the deficiency or shortage of lysosomal acid sphingomyelinase (ASM) activity. The disorder is characterized by the accumulation of sphingomyelin in the endolysosomal sections, and patients often present with hepatosplenomegaly, atherogenic lipid profiles, respiratory complications, and sometimes progressive neurodegeneration. Materials Methods: In this study, we report the molecular characterization of seven unrelated Iranian Azeri Turk patients with types A and B NPD by sequencing SMPD1 exons. For collecting more information about the frequency of the polymorphic hexanucleotide sequence, P.37LA (38), residing within the signal peptide of ASM, we also designed a control group consisting of 50 healthy participants with the same ethnic background. Results: L137P missense mutation was observed in three of the seven patients in a homozygous state. Four patients were homozygous for rs1050239. In the case of P.37LA (38), the allele contained four hexanucleotide repeat units, the most frequent in both patients and healthy participants, followed by five, six, and seven repeats. However, five repeats were found for both cases in the ENSEMBLE and UCSC databases, whereas in the NCBI database, seven repeats are considered as a common allele. Conclusion: L137P was the only pathogenic mutation found in this investigation. The existence of an allele with four repetitions with a high frequency for P.37LA (38) in our population can be an exle of the founder effect. SOURCE: URMIA MED J 2016: 26(12): 1053 ISSN: 10273727