بررسي ميزان توجه به رويكرد آموزش چندفرهنگي در محتواي برنامه درسي علوم پزشكي از ديدگاه اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه‌هاي شمال غرب كشور در سال تحصيلي 94 - 93

EVALUATING MULTICULTURAL EDUCATION APPROACH IN MEDICAL SCIENCE CURRICULUM FROM THE PERSPECTIVE OF FACULTY MEMBERS OF NORTH WEST UNIVERSITIES IN IRAN, 2013-2014

پيش زمينه و هدف: برنامه درسي چندفرهنگي سازوكاري است كه در جهت توانمندسازي دانشجويان و گروه هاي آموزشي از منظر برخورداري از دانش، نگرش و مهارت براي همزيستي مسالمت آميز در يك جامعه چندفرهنگي بسيار مؤثر است. در اين راستا، هدف مطالعه حاضر، بررسي ميزان توجه به طراحي و تدوين اين نوع برنامه هاي درسي در محتواي برنامه درسي علوم پزشكي مي باشد. مواد و روش كار: با توجه به هدف مطالعه، نوع تحقيق بنيادي محسوب مي شود كه در انجام آن محقق از روش تحقيق زمينه اي استفاده كرده است. جامعه آماري تحقيق شامل اعضاي هيئت علمي رشته هاي مختلف علوم پزشكي در دانشگاه هاي مختلف كشور تشكيل مي دادند كه با استفاده از نمونه گيري در دسترس، تعداد 50 نفر از آن ها در نمونه مطالعه قرار گرفتند. براي دستيابي به هدف مذبور، پرسشنامه اي محقق ساخته تنظيم، و روايي و پايايي آن احراز گرديد. يافته ها: نتايج آزمون t تك متغيره نشان داد كه ميزان توجه يا استقرار آموزه هاي اين رويكرد در محتوا برنامه هاي درسي علوم پزشكي كشور در حد مطلوبي نيست. طوري كه از ده مؤلفه آموزش چندفرهنگي موردسنجش، ميزان توجه به 6 مؤلفه در حد كم و 4 مؤلفه در حد متوسط قرار داشتند. بحث و نتيجه گيري: به منظور ارائه مراقبت هاي پزشكي مؤثر به بيماران با پيشينه هاي فرهنگي متفاوت، لازم است با ايجاد تغييرات قابل توجه در محتواي برنامه هاي درسي، توجه شايسته اي به آموزش هاي مرتبط با اين رويكرد مبذول گردد تا پرسنل رشته هاي پزشكي؛ دانش، نگرش و مهارت هاي مقتضي را در جهت تبديل شدن به عامل پزشكي فرافرهنگي و عمل مسئولانه در جامعه چندفرهنگي براي ارائه بهتر و مطلوب تر خدمات ياد بگيرند.

Background Aims: The multicultural curriculum is a mechanism to effectively empower the individuals and groups in terms of accessing to knowledge, attitudes and skills for peaceful coexistence in a multicultural society. In this regard, this study aimed to investigate the attention given to the design and development of this kind of curriculum in the content of undergraduate nurse curriculum. Materials Methods: This applied field study was conducted on all faculty members of medical sciences at various universities in Iran. Using convenience sling, a number of 50 subjects were selected as sle. A researchermade questionnaire was designed as a research tool and its validity and reliability was confirmed. Results: According to the results of univariate ttest and the criteria proposed by Bazarghan and colleagues (2007) (1 to 2.33= little attention, 2.34 to 3.67= medium attention, and 3.67 to 5= much attention), it was revealed that the attention given to the teachings of this approach in the medical science curriculum content was not optimal. From the ten measured components of multicultural education, however, the attention given to six components was low and to four components was medium. Conclusions: In order to provide effective medical care to patients with different cultural backgrounds, it is necessary to make significant changes in the content of the curriculum and pay proper attention to the training associated with this approach. Therefore, the medical personnel will learn the knowledge, attitudes, and skills necessary to become a transcultural medicine agent and will act responsibly in a multicultural society to provide better services. SOURCE: URMIA MED J 2016: 27(1): 36 ISSN: 10273727