مقايسه فاكتور انباشتگي زيستي فلزات سنگين در دو گونه ماهي كپورچه (Carassius gibelio) و اردك ماهي(Esox lucius) تالاب انزلي

امروزه مطالعه در مورد جذب فلزات سنگین در موجودات آبزی به دلیل افزایش این فلزات در اثر فعالیت‌های انسانی و سرازیر شدن آن به محیط‌های آبی تشدید شده است. درك اثرات سمی فلزات بر ماهیان مشكل است به این دلیل كه ماهیان مهاجرت طولانی دارند، بنابراین غلظت و طول دوره در معرض قرار گرفتن به فلزات، در سیكل زندگی ماهیان متفاوت می‌باشد. هدف از این تحقیق بررسی مقایسه فاكتور انباشتگی زیستی فلزات (كادمیوم، مس، روی، سرب و كروم) در بافت‌های دو گونه ماهی تالاب انزلی در دو ترازهای مختلف غذایی بوده است. بدین منظور نمونه‌برداری از تالاب انزلی در تابستان 1388 صورت پذیرفت. با توجه به مقایسه فاكتور تجمع زیستی كمترین BAF در كپور چه بزرگ با تراز غذای همه‌چیزخواری مربوط به بافت ماهیچه (141 ,Cd=190Pb= , 554 ,Cu =291 (Cr = به‌استثناء فلز روی در بافت ماهیچه كپور چه (Carassius gibelio)كوچك با 1022= BAF و در اردك‌ماهی (Esox lucius) با تراز گوشت‌خواری كمترین BAF (Bioaccumulation factor) در بافت ماهیچه سایز بزرگ (134 ,Cd=1070Zn= , 686 ,Cu =305 (Cr = به‌استثناء فلز سرب با 155 BAF= كه در بافت ماهیچه سایز كوچك اردك‌ماهی مشاهده گردید. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده به‌طوركلی استنباط می‌شود كه تراز غذایی گوشت‌خواری دارای BAF نسبت به تراز غذایی همه‌چیزخواری كمتر می‌باشد.