بررسي تأثير جريان وجوه نقد عملياتي و تصميمات ساختار سرمايه بر تصميمات سرمايه گذاري شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در اين مقاله، اثر جريان وجوه نقد عملياتي و تصميمات ساختار سرمايه بر تصميمات سرمايه گذاري در دوره هاي قبل و بعد از بحران و به تفكيك شركت هاي كوچك، متوسط و بزرگ مورد بررسي قرار گرفته است. حجم نمونه بالغ بر 80 شركت در طي 12 سال بوده كه با به كارگيري روش تخمين حداقل مربعات تعميم يافته (EGLS) و روش تخمين گشتاورهاي تعميم يافته (GMM) آزمون شده است. نتايج حاكي از آنست كه بين جريان هاي نقدي عملياتي و تصميمات سرمايه گذاري در شركت هاي بورس اوراق بهادار تهران رابطه مثبت و معني داري وجود داشته است؛ اما شركت هاي مذكور، در دوره هاي بعد از بحران، وجوه نقد عملياتي بيشتري را صرف سرمايه گذاري كرده اند. همچنين، بين اهرم مالي و تصميمات سرمايه گذاري شركت هاي بورس اوراق بهادار تهران، در دوره هاي قبل و بعد از بحران رابطه مثبت معني داري وجود داشته است كه البته اين رابطه در دوره هاي بعد از بحران، كاهش پيدا كرده است. نتايج به دست آمده همچنين حاكي از آن است كه جريان هاي نقدي داخلي به عنوان يك منابع تأمين مالي با كاربرد معني دار در هر سه گروه شركت هاي كوچك، متوسط و بزرگ مورد استفاده قرار گرفته است و در اين ميان، شركت هاي با اندازه كوچك و متوسط، به طور معني داري، بيشترين استفاده را از اين منبع براي سرمايهگذاري داشته اند. شركت هاي متوسط و بزرگ، همچنين از بدهي به صورت معني داري براي تأمين مالي سرمايه گذاري هايشان استفاده كرده اند.