عملكرد و شاخص هاي فيزيولوژيكي رشد ژنوتيپ هاي ماش براساس تاريخ كاشت

به منظور بررسي تاثير تاريخ كاشت بر عملكرد، درصد پروتئين و تغييرات شاخص هاي فيزيولوژيكي رشد چهار ژنوتيپ ماش، آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي استان تهران، در سال 1390 انجام گرفت. چهار ژنوتيپ ماش (‘پرتو’، ‘گوهر’، ‘مهر’ و لاين اميدبخش ‘ان ام 94’[1]) در سه تاريخ كاشت با فواصل 30 روز، از ابتداي ارديبهشت تا ابتداي تير با هدف تعيين مناسب ترين زمان كاشت و بهترين رقم براي منطقه مورد تحقيق، كشت شد. آزمايش به صورت كرت هاي خردشده با طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد. تاريخ كاشت در كرت هاي اصلي و ارقام ماش در كرت هاي فرعي قرار گرفت. بيشترين ميانگين عملكرد دانه مربوط به لاين اميدبخش ‘ان ام 94’ با 4/1797 كيلوگرم در هكتار بود. تاخير در كاشت موجب كوتاه شدن طول دوره رشد (از 9/92 روز به 6/82 روز) شد. در تاريخ هاي كاشت زودتر حداكثر شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول در طي زمان طولاني تري حاصل شد و ميزان اين دو شاخص در اين زمان نيز بيشتر از تاريخ كاشت آخر بود. درصد پروتئين دانه تحت تاثير تغيير تاريخ كاشت قرار نگرفت، اما اختلاف بين ارقام از اين نظر معنادار بود. نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه لاين اميدبخش ‘ان ام 94’ و تاريخ كاشت اول تير (به عنوان كشت دوم پس از غلات پاييزه)، مناسب ترين گزينه ها براي منطقه تحقيق بودند.