تاثير نفتالين استيك اسيد بر شدت تنك، و ويژگي هاي كيفي و آنتي اكسيداني ميوه دو رقم هلو

به منظور بررسي تاثير نفتالين استيك اسيد بر شدت تنك و ويژگي هاي كيفي و آنتي اكسيداني ميوه دو رقم هلو، اين تحقيق در كلكسيون درختان ميوه هسته دار ايستگاه تحقيقات كشاورزي خلعت پوشان وابسته به دانشكده كشاورزي دانشگاه تبريز، در سال 1391 انجام گرفت. آزمايش به صورت فاكتوريل بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد. فاكتور اول شامل دو رقم هلو (‘انجيري مالكي’ و ‘كوثري’) و فاكتور دوم نفتالين استيك اسيد در چهار سطح (صفر، 20، 40 و 60 ميلي گرم در ليتر) بود كه 14 روز بعد از تمام گل موقعي كه قطر ميوه چه ها 8 تا 12 ميلي متر بود، بر روي درختان منتخب اعمال شد. نتايج نشان داد كه همه تيمارها به جز شاهد به طور معناداري موجب تنك موثر ميوه ها در هر دو رقم شدند، به طوري كه رقم ‘كوثري’ درصد ريزش بيشتري داشت. همه غلظت هاي هورمون، سبب افزايش طول، قطر، ويتامين ث، pH، مواد جامد محلول كل در هر دو رقم شدند. ميزان سفتي بافت ميوه تفاوت معناداري بين شاهد و سطوح هورمون نشان نداد. در مورد هر دو رقم، بيشترين ظرفيت آنتي اكسيداني ميوه مربوط به تيمار نفتالين استيك اسيد در غلظت 40 ميلي گرم بر ليتر بود، هرچند تيمار نفتالين استيك اسيد در غلظت هاي مختلف تاثير معناداري بر محتواي فنول و فلاونوئيد كل ميوه نداشت. بنابراين، هورمون نفتالين استيك اسيد موجب تنك موثر و افزايش بهبود كيفي ميوه در هر دو رقم شد.