ازدياد درون شيشه اي تعدادي از پايه هاي اميدبخش حاصل از تلاقي هاي بين گونه اي هسته داران

به منظور گسترش و توسعه استفاده از پايه هاي رويشي در درختان ميوه هسته دار، در اين پژوهش سه ژنوتيپ اميد بخش شامل دو ژنوتيپ حاصل تلاقي زردآلو وگوجه (Hs519 و Hs303) و يك ژنوتيپ حاصل تلاقي گوجه و بادام (Hs725) با هدف ريزازديادي درون شيشه اي بررسي شدند. ريزنمونه هاي جوانه انتهايي و جوانه هاي جانبي دورگ هاي مورد مطالعه، گندزدايي و در شرايط درون شيشه اي، در محيط هاي كشت MS تغيير يافته، WPM، Knop و QL با تركيبي از 6/0 ميلي گرم در ليتر BAP و 01/0 ميلي گرم در ليتر NAA قرار گرفتند. نتايج حاصل از نوع محيط كشت نشان داد كه در هر سه پايه رويشي مورد مطالعه، محيط كشت MS تغيير يافته از نظر كمي و كيفي بهترين نتيجه را داشت، لذا تيمار تركيب تنظيم كننده هاي رشد، در محيط كشت MS ارزيابي قرار گرفت. مقادير 6/0 ميلي گرم در ليتر BAP و 01/0 ميلي گرم در ليتر NAA اقتصادي ترين تركيب تنظيم كننده هاي رشد بود كه مناسب ترين تعداد و طول گياهچه را توليد كرد. اختلاف معني داري در پرآوري پايه هاي مورد مطالعه مشاهده نشد. پايه هاي رويشي Hs725 و Hs519 به ترتيب گياهچه هايي با ميانگين طول 092/3 و 037/3 سانتي متر توليد كردند. پايه Hs519 در محيط كشت هاي حاوي غلظت هاي بالاتر BAP و NAA توليد پينه كرد و پايه Hs725 در اين محيط هاي كشت شيشه اي شد. مطلوب ترين تعداد ريشه و درصد ريشه زائي به ترتيب با ميانگين هاي هفت عدد و 63 درصد در پايه Hs725 و بيشترين طول ريشه با ميانگين 33/9 سانتي متر در پايه Hs303 در محيط حاوي IBA با غلظت يك ميلي گرم در ليتر حاصل شد. به طور كلي غلظت هاي كم تر تنظيم كننده هاي رشد پرآوري مطلوب تر اين پايه هاي اميدبخش را به دنبال داشت.