ويژگي هاي باردهي شش ژنوتيپ اميدبخش زردآلو

به منظور ارزيابي و شناسائي ظرفيت ژنتيكي ژنوتيپ هاي زردآلوي موجود در ايران آزمايشي در قالب طرح آماري بلوك هاي كامل تصادفي با هفت تيمار و سه تكرار طراحي و از شهريور 1383 در ايستگاه تحقيقات باغباني سهند به اجرا در آمد. در اين تحقيق ژنوتيپ هاي اميدبخش انتخابي به شماره هاي 177، 190، 390، 414، 416، 464 و 269 با رقم تجاري اردوباد 90 (به عنوان شاهد) به مدت هفت سال مقايسه شدند. نتايج نشان داد كه بين عملكرد باردهي و تاريخ تمام گل ژنوتيپ و رقم شاهد اختلاف معني دار وجود نداشت. دامنه رسيدن ميوه بين زودرس ترين و ديررس ترين ژنوتيپ حدود 45 روز بود. ژنوتيپ 414 سنگين ترين ميوه (6/57 گرم) و بيشترين نسبت وزن ميوه به هسته (3/30) را داشت. كمترين اختلاف ضخامت گوشت ميوه رقم شاهد با ژنوتيپ 464 و بيشترين اختلاف معني دار آن با ژنوتيپ 269 به دست آمد (p≤0.05). بر اساس نتايج صفات بيوشيميايي، بيشترين اختلاف معني دار با 7/7 درصد بين مقدار قند (TSS) ژنوتيپ هاي 416 و 177 و با 2/1 درصد بين محتواي اسيدهاي آلي كل ژنوتيپ هاي 390 و 177 به دست آمد (p≤0.05). اختلاف بين اسيديته فعال (pH) ميوه ژنوتيپ ها معني دار نبود. يك همبستگي منفي و معني دار (r2 = 0.8) نيز بين محتواي اسيدهاي آلي كل و اسيديته فعال ميوه ژنوتيپ وجود داشت. بر اساس كل نتايج به دست آمده ژنوتيپ 177 به منظور تازه خوري، ژنوتيپ هاي 464 و 390 براي فرآوري و ژنوتيپ هاي 190، 414 و 269 براي مصارف دوگانه شناسايي شدند.