ارزشيابي پروژه هاي آماده سازي معدني از ديدگاه نظريه ي اختيارات حقيقي

Valuation of Mining Development Projects by Real Options Approach

چكيده سال هاست كه روش رايج در ارزشيابي اقتصادي پروژه ها و از جمله پروژه هاي معدني، روش جدول جريان وجوه تنزيل شده (DCF) است. در اين مقاله از روشي مبتني بر نظريه ي اختيارات حقيقي(RO) در ارزشيابي پروژه هاي آماده سازي معدني استفاده شده است. حدود سه دهه است كه ديدگاهي جديد به نام اختيارات حقيقي وارد دنياي ارزيابي مالي پروژه هاي سرمايه گذاري شده است. مزيت هاي اين ديدگاه و يا نظريه نسبت به روش DCF، در نظر گرفتن اثر انعطاف پذيري مديريتي در ارزش پروژه و عدم استفاده از نرخ ريسك پروژه در تنزيل ارزش هاي آتي است. اين در حالي است كه در پروژه هاي داراي عدم قطعيت بالا مانند پروژه هاي معدني، انعطاف پذيري مديريتي نقش بسيار پر رنگي در بالا بردن ارزش پروژه دارد كه در روش DCF به سادگي از آن صرف نظر مي شود و همچنين يكي از چالش هاي روش DCF انتخاب نرخ ريسك مناسب در تنزيل ارزش هاي آتي است. در اين مقاله سعي شده است تا يكي از كاراترين روش-هايRO در شرايط پيچيده، به نام روش مونت كارلوي حداقل مربعات (LSM) در ارزشيابي پروژه هاي آماده سازي معدني به كار رود. در ميان روش هاي ارزشيابي RO، روش LSM از معدود روش هايي است كه قادر است طرح هاي واقع بينانه ي معدني را ارزشيابي كند. در اين مقاله ضمن ارايه ي يك الگوريتم ارزشيابي، معدن طلاي لايهير كشور استراليا با استفاده از برنامه اي كه در محيط نرم افزار MATLAB كد نويسي شده ارزشيابي شده است و نتايج نشان مي دهد كه روش DCF در مقابل روش LSM حدود 44% ارزش اين پروژه را كمتر تخمين مي زند.