مديريت ريسك مالياتي با تاكيد بر اندازه و نوع فعاليت موديان حقوقي

Tax Risk Management by Emphasis on Size and Business Sector of Corporate Taxpayers

مديريت ريسك يكي از ابزارهاي مديريت تمكين مالياتي بوده و هدف از آن، ارتقا تمكين مالياتي موديان مي باشد. در اين رويكرد عوامل موثر بر سطح ريسك موديان، شناسايي موديان در سطوح مختلف ريسك، طبقه بندي و استراتژي هاي موثر و هدفمند مالياتي جهت عكس العمل متناسب با هر كدام از سطوح ريسك انتخاب و اعمال مي گردد تا در نتيجه آن تمكين موديان، مديريت و با ارايه خدمات و آموزش مناسب، خود اظهاري و تمكين داوطلبانه نهادينه گردد. اندازه موديان از جمله عوامل اصلي موثر بر ريسك آن ها مي باشد. در واقع تدوين و به كارگيري استراتژي هاي موثر و هدفمند براي تمكين مالياتي بدون توجه به اندازه آن ها امكان پذير نخواهد بود. در اين تحقيق در قالب دو فرضيه اصلي، ارتباط معني دار متغير مستقل اندازه مودي با متغير وابسته ريسك تمكين مودي در بين 210 مودي حقوقي اداره كل مالياتي غرب تهران مورد آزمون قرار گرفته است. براي آزمون ارتباط معني داري متغير اندازه مودي، از آزمون واريانس يكطرفه ناپارامتري كروسكال – واليس استفاده گرديد. در نتيجه اين آزمون مشخص گرديد متغير اندازه مودي با متغير وابسته ريسك مودي ارتباط معكوس معني داري دارد. علاوه بر اين ارتباط معكوس بين اندازه مودي و ريسك براي اشخاص حقوقي فعال در بخش هاي مختلف توليدي، خدماتي، بازرگاني و پيمانكاري نيز مورد بررسي قرار گرفت كه در اين بين تنها براي موديان فعال در بخش بازرگاني شاهد ارتباط معني دار معكوس بين اندازه مودي و ريسك تمكين بوديم. به عبارت ديگر با افزايش اندازه موديان فعال در بخش بازرگاني، ريسك تمكين ايشان كاهش مي يابد.

Risk management is one of the instruments for tax compliance management which are aimed to improve taxpayers’ compliance. In this view, effective factors of taxpayers risk are identified, meanwhile taxpayers are classified into different levels and effective tax strategies which are coordinated with each level of risks are chosen and utilized in order to institutionalize rendering services and suitable education, self-assessment and voluntary compliance. The size of taxpayers is considered to be one of the main factors affecting their risks. Indeed, developing and implementing effective and targeted strategies for tax compliance regardless of taxpayers’ size will not be possible. In this research, the independent variable, the taxpayers’ size, and its significance relationship to the dependent variable, the risk of taxpayer compliance, were tested in two forms which were distributed among 210 legal taxpayers of the Western Tehran Tax affairs general directorate. In order to test the significance relationship of the taxpayers’ size variable, the Kruskal-Wallas non-parametric one-way variance was used. At the end, the test showed that the taxpayers’ size variable bore an inverse significant relationship to the dependent variable, the risk running by taxpayer. Furthermore the inverse relationship between taxpayers’ size and the risk running by corporate operating in different manufacturing, service, trading, and contracting sectors have also been examined. In this regard, we witnessed an inverse significant relationship between taxpayers’ size and the risk of compliance simply for the taxpayers operating in trading sector. In other words, the risk of their compliance would diminish as the size of the taxpayers operating in the trading sector grows.