پول در اقتصاد اسلامي از ديد اعتباريات علامه طباطبايي (ره)

Money in Islamic Economics in Allameh Tabatabai’s Viewpoint

پول، يكي از مفهوم‌هاي چالش‌ برانگيز اقتصاد است و مي توان تفسيرهاي آن را به تعداد مكتب‌ها و نحله هاي فكري اقتصاد، متكثر و متنوع دانست. در تحقيق پيش ‌رو در پي فهم پول نه از ديد فقهي بلكه از نگاه فلسفي هستيم. پرسش اصلي تحقيق حقيقت‌شناسي پول از رهگذر فلسفي است. فرضيه تحقيق به تبعيت از بحث اعتباريات علامه? عبارت از اين است كه «پول مفهومي اعتباري مي‌باشد». تلقي اعتباري از پول دلالت‌هاي قابل توجهي براي اقتصاد اسلامي دارد كه در مقاله پيش‌ رو آنها را تبيين كرده ايم. پول جنبه وضعي، قراردادي، فرضي و اعتباري دارد؛ بنابراين كالا نيست. همچنين پول تابع احتياج‌هاي حياتي و عامل‌هاي ويژه محيط است و با تغيير آنها تغيير مي‌كند؛ در نتيجه تنوع اشكال پولي مجاز و البته با توجه به گسترش نيازها ضروري است و پول در هر شكلي، فقط به ازاي نفس‌الامر حقيقي خود بايد پديد آيد. همچنين پول نسبي، موقت و غيرضروري است.

Money is one of the challenging concepts in economics and its interpretations are as diverse as the economic schools. In this study, we try to understand money, not jurisprudentially, but philosophically. The main question here is the nature of money in the philosophic viewpoint. Our hypothesis, following Allameh Tabatabai’s Etebariat discourse, is that "money is a nominal concept". The nominal perception of money has significant implications for Islamic economics, which we explain in this article. Money is of an ordained, contract, hypothetical and nominal nature, so it is not a commodity. Also it is subject to the vital needs and environmental factors, and changes with them. So the diversity of money forms is authorized and, of course, necessary due to the expansion of needs. Money, in each and every form, should only be created against its real analogue. Furthermore, money is relative, temporary and unnecessary.