تحقق جايگاه راهنماهاي باليني در ارايه خدمات سلامت

Realization of Clinical Guidelines in Providing Health Services

دشواری در انتقال دانش به حوزه ­عمل بالینی یا ترجمان دانش، به عنوان یكی از موانع اصلی بهره‌مندی از تحقیقات در علوم پزشكی بیان شده است. برآورد شده است كه تا 40% از بیماران، از دریافت مراقبت‌های سازگار با بهترین شواهد علمی، محروم می­باشند و 20% از مراقبت­های ارایه شده نیز غیرضروری و یا حتی مضر نیز می­باشند. بهترین رویكرد برای مراقبت مبتنی بر شواهد، تدوین و اجرای راهنما­های بالینی است (1). تنوع در شواهد بالینی ممكن است در برون‌دادهای مراقبتی از بیمار اثر بگذارد؛ وجود راهنما­های بالینی می­تواند به متخصصان سلامت در امر مراقبتِ مناسب و مؤثر كمك كند. البته این تأكید بدین معنا نیست كه راهنما­ها می­توانند جایگزینِ قضاوت­های حرفه­ای شوند. راهنمای بالینی، چارچوبی برای قضاوت­های بالینی، ترجیحات بیمار و موارد استثنایی فراهم می­كند (2و3). در واقع، این راهنما­ها، موجبات تدارك درك روشنی از مدل­های تصمیم­گیری در خصوص معماها و مسایل غامض سلامتی به همه ذی‌نفعان می­شوند (4). راهنما­های بالینی، می­توانند منجر به بهبود كیفیت سلامتی، زمینه‌سازی برای كاهش مداخلات غیرضروری، مضر و یا بیهوده از طریق فراهم كردن توصیه­هایی اثربخش برای اداره مسایل بیماران توسط مراقبان سلامت از مجرای توسعه و بسط روندهای استاندارد از منظر بررسی عملكرد بالینی متخصصان امر سلامت بشوند. همچنین، راهنمای بالینی می­تواند محتوایی اثربخش و كاربردی برای آموزش مراقبان سلامت و مستندی در جهت كمك به تصمیم‌گیری آگاهانه­ توسط بیمار و خانواده وی قلمداد شود (5).

Difficulty in transferring knowledge to clinical practice or knowledge translation has been identified as one of the main barriers for utilizing research in medical sciences. It is estimated that up to 40% of patients do not receive treatment consistent with the best scientific evidence and 20% of health care are not needed or are harmful. The best approach to evidence-based care is the development and implementation of clinical guidelines (1). Variety of clinical evidence may affect patient care outcomes, and the clinical guidelines can help health professionals to provide the appropriate and effective health care. That does not mean that the guidelines can be considered a replacement for professional judgment. Clinical guidelines provide a framework for clinical judgment, patient preferences and exceptions (2, 3). The guidelines make it possible to obtain a clear understanding of the decision-making models for all stakeholders about riddles and great dilemmas of health (4). Clinical guidelines can lead to improve the quality of health, and reduce unnecessary, harmful or wasteful interventions. These guidelines may provide effective recommendations for the management of patients by healthcare providers and develop standards to evaluate the clinical practice of health professionals. Also, guidelines may have effective and useful content to educate healthcare providers and help patients and their families to make informed decisions (5).