بازشناخت ساختار بهينه ستادهاي مديريت بحران شهري جهت بهرهبرداري در كلانشهرشيراز

AN EXAMINATION OF THE OPTIMIZED STRUCTURE OF URBAN CRISIS MANAGEMENT OFFICES FOR USE IN SHIRAZ (A Case Study of Jahrom Urban Families)

سوانح و حوادث طبيعي به عنوان يك معضل جهاني و يكي از مسايل مهم و مبتلا به كشورها به ويژه در ‌ايران است كه در مجامع بين‌المللي و انجمن‌هاي بشردوستانه به عنوان يك مشكل جهاني و درد مشترك انسانها مطرح است و در سياست‌گذاريهاي كلان كشورها به عنوان يك مسيله مهم اجتماعي‌، اقتصادي‌، امنيتي و سياسي تلقي شده است‌. هر قدر كشوري بتواند در مهار پديده‌هاي مخرب و تاثيرگذار در نابسامانيهاي اقتصادي و اجتماعي و به حداقل رساندن خسارت ناشي از وقوع آنها قوي‌تر و كارآمدتر عمل كند، به بنيه اقتصادي، تامين رفاه‌ و امنيت و عمران كشور كمك كرده است. مديريت بحران چارچوب مناسبي براي فرماندهي، كنترل، هماهنگ‌سازي و به‌كارگرفتن راهبردهاي تحديد بحران مي‌باشد كه از رهگذر آن نوعي فرآيند‌سازي (پيشگيري و كنترل بحران) در ساختار ماموريت و وظايف بخش‌هاي مقابله با بحران شكل گرفته و نهادينه مي‌شود. مهمترين راهحل كاهش آسيبپذيري و ايمن‌سازي شهرها در برابر بلاياي طبيعي ايجاد ستادهاي مديريت بحران شهري و سازماندهي و هماهنگي سازمانهاي مسيول امور مديريت بحران شهر است. هدف اين مقاله ارايه راهبردهاي مديريتي با تاكيد بر سياستهاي كلان طرحهاي جامع مديريت بحران شهري بوده كه با استفاده از روش اسنادي و بررسي طرحهاي مطالعاتي مشابه، فعاليت هر يك از دستگاه‌هاي اجرايي دخيل در امر مديريت بحران مشخص شده است. مراحل اصلي مديريت بحران كه شامل مرحله آمادگي پيش از بحران (آمادگي در برابر خطر)، مرحله آغاز بحران (واكنش به هنگام وقوع)، مرحله حين بحران (كاهش اثر حادثه) و مرحله پس از بحران (بازسازي خسارت‌ها) است، مورد بررسي قرار گرفته و سپس اقدامات متناسب در هر مرحله بيان شده است. در پايان راهبردهاي مبتني بر بهبود ساختار ستاد مديريت بحران شهر شيراز براي فرماندهي بحران در هنگام وقوع حادثه پيشنهاد شده است.